De coronacrisis zet veel ontwikkelingsteams onder stevige tijdsdruk, dat geldt lang niet alleen voor deze die op zoek zijn naar een vaccin. Nochtans leren wetenschappelijk onderzoek en praktijk dat innovatie meestal veel tijd nodig heeft en best vooraf gecoördineerd en gesynchroniseerd wordt. Maar nood breekt wet. Kan het ook anders, zonder kwaliteitsverlies?

Naar aanleiding van Hug Your Boss Day (uitgevonden in het UK) peilde een Belgische HR-dienstverlener naar hoe het gesteld is met de relatie tussen werkgevers en werknemers na de moeilijke coronamaanden en veranderingen op de werkvloer die daarmee gepaard gingen. Met een gemiddelde score van 6,4/10 zijn werknemers tevreden over hun leidinggevenden en hun aanpak van de coronacrisis. Ruim een derde scoort zijn baas zelfs 8 op 10 of meer. Iets meer dan een kwart is daarentegen ontevreden met een score lager dan 6/10. Toch krijgt de baas eerder zelden een schouderklopje (en dat heeft niets te maken met corona-afstand of MeToo).

Uit een rondvraag bij ruim 300 bedrijven in verschillende landen blijkt dat meer dan 50 procent van de respondenten al nationale en internationale regelingen voor telewerk hebben opgezet (of daarmee bezig zijn). Van de bedrijven die geen beleid voor telewerk hebben, is 55 procent van plan om er werk van te maken en nog eens 15 procent onderzoekt hoe dat moet gebeuren. Meer dan 80 procent verwacht dat werken op afstand de nieuwe norm wordt.

Met de winstpremie en de collectieve loonbonus (cao 90-bonus) beschikken organisaties over twee instrumenten om hun medewerkers te belonen voor het behalen van de doelstellingen. Ook in 2020 gaat het gebruik in stijgende lijn als men de eerste jaarhelft vergelijkt met vorig jaar. Het uitgekeerde bedrag stijgt echter niet; ook al is dit gebaseerd op de winst van vorig jaar. Vooral de kleinste organisaties hanteren deze variabele verloning. Toch blijft het een marginaal fenomeen.

Een van de belangrijkste gevolgen van de coronapandemie is dat thuiswerk plots de regel werd. Gezien de heffingsbevoegdheid in een internationale context intrinsiek verstrengeld is met de plaats waar men fysiek prestaties levert, rees al snel de bezorgdheid dat het thuiswerk een aanzienlijke fiscale impact zou hebben voor werknemers die normaal gezien internationaal actief zijn. België heeft met Duitsland, Frankrijk, het Groothertogdom Luxemburg en Nederland protocollen bij de bestaande dubbelbelastingverdragen afgesloten om deze impact te neutraliseren in een aantal scenario’s.