Het probleem wordt geĂŻllustreerd met het verhaal van Leyla. Terwijl haar studiegenoten aan hun stageperiode begonnen zijn, zit zij werkloos thuis. Ze doorloopt de tweede module van de opleiding verpleegkunde, maar wordt geblokkeerd omdat ze geen stageplek vindt in een ziekenhuis. “Ik heb 24 sollicitatiebrieven gestuurd.
Voorlopig kwam er al een terug: geen stageplek”, getuigt Leyla. “Ze schreven er zelfs letterlijk bij dat werken met een hoofddoek niet kan in een ziekenhuis. Aan de telefoon bevestigden ze me dat dit ‘nu eenmaal niet hygiĂ«nisch is’.” Ook voor het vinden van haar eerste stageplek ondervond Leyla grote problemen. Telkens weer werd verwezen naar de hoofddoek. Als Leyla geen stageplek vindt, kan ze onmogelijk haar diploma verpleegkunde behalen.
Getuigenissen zoals die van Leyla zijn geen uitzondering, bevestigt het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding. “We nemen dit fenomeen zeer ernstig”, zegt directeur Jozef De Witte. “Het weigeren van stageplaatsen is een vorm van uitsluiting die op discriminatie kan wijzen. Ik wil niet veralgemenen, maar er is toch een duidelijke trend merkbaar. Vooral meisjes met een hoofddoek worden vaak de deur gewezen, en daarbij wordt niet eens een geheim gemaakt van de reden.”
Cijfers over het fenomeen zijn niet beschikbaar, maar De Witte heeft het over meerdere meldingen: “We houden rekening met stevige onderrapportering van het probleem. Deze doelgroep van jonge allochtonen heeft niet altijd de kans om de discriminatie ook te melden. Als ze geweigerd worden, moeten ze vooral dringend een alternatieve plek vinden.”
Bron: De Morgen