Toen Femma aankondigde dat ze een jaar lang zou experimenteren met arbeidsduurvermindering – de werknemers zouden 30 in plaats van 36 uur per week werken – ontstond er spontaan een rij van kenners die aangaven dat dit economisch onverantwoord is. Vandaag, met de lockdown nog vers in het geheugen en de coronacrisis die nog steeds erg bepaalt wat en hoe we privé en professioneel doen, duiken er steeds meer stemmen op die de kortere werkweek naar voor schuiven. Als manier om deze crisis draaglijker te maken, maar ook – zoals de gekende HR-deskundige Adam Grant onlangs schreef in The Economist – omdat men verwacht dat de crisis de werktijdverkorting alleen maar hoger op de agenda zet.

Het voorbeeld geven

Onder het motto ‘practice what you preach’ gaf Femma in 2019 het goede voorbeeld. In eerste instantie keek de vereniging grondig naar de eigen arbeidsorganisatie, naar de efficiëntie en effectiviteit van de eigen medewerkers en hoe zij bijdroegen aan het behalen van de organisatiedoelen. Vorig jaar schakelden de voltijdse werknemers over naar een week van 30 werkuren. Zij konden daarbij kiezen tussen twee werkregimes: ofwel vier werkdagen van zeven en een half uur, wat de meesten kozen, ofwel vijf dagen van zes uur. Belangrijk daarbij is dat de medewerkers hun loon behielden.

Onderzoekers van de VUB en het onderzoekscentrum Kind & Samenleving boden de wetenschappelijke ondersteuning om de impact van die arbeidsduurvermindering op het leven van de medewerker, de partner en de kinderen te onderzoeken.

Het argument tegen werktijdvermindering is bekend en klinkt ook logisch: minder werken voor hetzelfde loon is economisch onverantwoord, want iemand – de werkgever, de overheid – zal uiteindelijk die kost moeten dragen. Bij Femma, waar extra medewerkers zijn aangetrokken om de gaten die vielen op te vullen, ontkent men die economische logica niet, maar wijst men erop dat het een keuze is die een samenleving moet maken.

Dertig uur thuiswerk

Het experiment was eigenlijk al een paar maanden afgelopen toen het land in lockdown ging en ook de medewerkers van Femma thuis moesten werken: “We zijn onmiddellijk op een systeem van telewerk overgeschakeld, waardoor een groot aantal van de collega’s thuis aan de keukentafel aan het werk waren terwijl ze ook voor de kinderen moesten zorgen die niet naar school konden. Dat heeft de combinatie van betaald en niet-betaald werk heel tastbaar gemaakt. Op dat moment heeft de directie beslist om opnieuw op een dertigurige werkweek over te schakelen.”

De coronacrisis bevestigde voor Femma dat de dertigurige werkweek een goede zaak was. “Je bent zoveel meer dan alleen maar werknemer. Je bent ook vader of moeder, vrijwilliger en ga zo maar door. Tijdens de coronacrisis is zeer duidelijk geworden dat er meer is dan alleen economie. Wat echt essentieel is, kwam op dat moment naar boven en dat sterkte ons in onze ideeën rond evenwicht.”
En ja, ook hier merkt men dat het thema door de crisis wat hoger op de agenda staat, zonder dat er daarom overal enthousiasme is over het idee. Maar alleen al het feit dat erover gesproken wordt en dat het bewustzijn groeit dat er naast betaald werk ook onbetaald werk bestaat, is voor Brenda Deny een goede zaak.

Lees het volledige verhaal in HR Square Digitaal.

Als lid van HR Square ontvangt u niet alleen het tijdschrift en de digitale editie, maar hebt u ook toegang tot de app en de website met het archief en geniet u van stevige prijsreducties op de HR Square Seminaries, de HR Square Masterclass, de HR Square Conference en andere evenementen.

Hoe wordt u lid? Ga naar www.hrsquare.be of contacteer Pascale Lenaers, [email protected], 0471 85 70 42.