Artikel 35 van de Arbeidsovereenkomstenwet bepaalt dat zowel de werkgever als de werknemer de arbeidsovereenkomst kan beëindigen, zonder een opzegtermijn na te leven of een opzegvergoeding te betalen, om een dringende reden die aan het oordeel van de rechter wordt overgelaten. Een dringende reden wordt gedefinieerd als een ernstige tekortkoming die elke professionele samenwerking tussen de werkgever en de werknemer onmiddellijk en definitief onmogelijk maakt. Indien de dringende reden wordt voorgelegd aan de rechter, gaat de betwisting doorgaans om: • Is de termijn van drie werkdagen gerespecteerd? • Zijn de feiten bewezen? (De ontslaggevende partij draagt de bewijslast.) • Zijn de feiten voldoende zwaarwichtig? (Dit is vaak een feitenkwestie waarover de rechter soeverein beslist.) Dubbele termijn De termijn waarover de werkgever (hetzelfde geldt telkens voor de werknemer) beschikt bij een ontslag om dringende redenen, is eveneens vastgelegd in artikel 35 van de Arbeidsovereenkomstenwet. Een ontslag om dringende redenen mag niet...
