Het is een jaar of vier geleden. Mijn vrouw kwam wat gedeprimeerd thuis. Ze had een assessment ondergaan. Aanleiding was haar vraag naar uitbreiding van haar job en zo, misschien, verhoging van haar salaris. Haar baas, geïnstrueerd door de afdeling HRM, beantwoordde de vraag zoals dat gaat in een bureaucratie, als bewaker van een procedure. Iedere baan, zo was zijn redenatie, veronderstelt bekwaamheden en capaciteiten. Zou het niet goed zijn een objectief beeld te verwerven door een neutraal assessment? Dat suggereerde een eerlijke behandeling van de vraag: niet de luimen van de chef, maar de wetenschap beslist dan immers over je toekomst. Zo werd mijn vrouw opgezadeld met onder meer een vragenlijst, afgeleid van het gedachtegoed van Hersey en Blanchard. Ouderen zullen ze nog wel kennen: in de jaren tachtig van de vorige eeuw waren ze razend populair met hun handelsmerk Situational Leadership. Blanchard timmerde later wereldwijd aan de weg...
