2005 zal de geschiedenis ingaan als het jaar met de meest originele sollicitatie ooit: om te tonen hoe graag ze willen werken, staken jongeren in Parijs andermans auto in brand. Een groot deel onder hen was tussen de twaalf en veertien jaar, slachtoffers dus van herhaalde afwijzing. Het is evident dat de werkgevers in de buurt van de achterstandswijken nu tot inzicht zijn gekomen en massaal jongeren uit kansarme middens extra kansen geven. Alle gekheid op een stokje, jongerenrellen zijn er altijd geweest en een generatieconflict mag niet meer dan normaal heten. Wat we nu meemaken is wat anders. De blinde vernielzucht die toegeslagen heeft – maar was hij wel zo blind? – heeft minder te maken met afwijzing door dan met afwijzing van de maatschappij. Of liever: met een afwijzing van de eisen die de maatschappij stelt – naar school gaan bijvoorbeeld. In feite was de impliciete eis die...
