In zijn recente afscheidsinterviews drukte mijn flamboyante federale collega Frank Van Massenhove, topman van de federale overheidsdienst Sociale Zekerheid, zijn teleurstelling uit over het falen van de politiek én het sociaal overleg. Hij verwees daarbij herhaaldelijk naar de ‘dramademocratie’, een begrip van socioloog Marc Elchardus om een bestel te benoemen dat enkel maar in beweging schiet als het op het punt staat van de klif te storten. Het gebrek aan visie en langetermijndenken wordt hierin aan de kaak gesteld. Met deze kritiek staat Van Massenhove niet alleen. Het volstaat om de columns te lezen van opiniemakers zoals Ive Marx, Marc De Vos, Stijn Baert, Rik Van Cauwelaert, Guy Tegenbos, Jan Denys en anderen. Ze zijn dan ook niet verbaasd dat België in de internationale rankings niet erg hoog scoort en soms zelfs kostbaar terrein verliet. De recente studie van het Itinera Institute ‘What is at stake in the 2019 elections?’...
