In België lopen er weinig of geen personeelsdirecteurs rond die meer ervaring hebben met herstructureringen en onderhandelingen met vakbonden dan Hilde Burie. Bij haar eerste werkgever, Philips, was snoeien in overleg 30 jaar geleden al dagelijkse kost. Helemaal op het einde van vorige eeuw – van 1996 tot 2000 – mocht Burie haar knowhow ook nog eens ten dienste stellen van de nationale probleemmaatschappij Sabena. De herstructurering die zij daar in 1996 van de grond kreeg, leverde haar het jaar daarop de verkiezing tot HR-manager van het jaar op. Sinds 2001 is Burie personeelsdirecteur van het Universitair Ziekenhuis Leuven, een organisatie met ongeveer 7500 werknemers. Voor het eerst in haar carrière wordt ze geconfronteerd met een tekort aan personeel en niet met een overschot. Maar over dit laatste zullen we het bij deze gelegenheid niet hebben. Wat ons interesseert is de omgang tussen de personeelsdirecteur en de vakbonden in heikele...
