Zopas werd ik gevraagd om in Londen een people-analytics-workshop te geven voor de CIPD, de Britse vereniging van HR-professionals. Ze hadden me gevraagd, zoals zo vaak, om cases te tonen van geavanceerde analytische projecten. Ik heb het deze keer categoriek geweigerd. Ik ben gestopt met het laten zien van cases, ook al heb ik er inmiddels een indrukwekkend aantal onder mijn motorkap zitten.Waarom ik geweigerd heb? Omdat ik de voorbije 5 jaar een hele reeks bedrijven zich op een totaal verkeerde manier op people analytics zag storten. Ze zochten een of ander ‘probleem’, verzamelden zoveel mogelijk beschikbare HR-data (meestal niet veel soeps) en vroegen een data-scientist om eens te kijken “of die iets interessants kon vinden”.Hier en daar werden er wat kleine dingetjes gevonden, maar meestal loonde het allemaal niet de moeite om het management mee lastig te vallen. Deze case-by-case-benadering was zo goed als nergens succesvol. Enkele interessante...