Maar kijk nu! We zijn snel overgeschakeld op thuis- en telewerken in de beroepswereld, met een agenda volgepland met Teams- en Zoommeetings. Universiteiten en hogescholen switchten massaal naar online-cursussen. Leerkrachten ontwikkelden hun digitale skills om hun lessenpakket via de pc te kunnen aanbieden. Thuis kunnen we met onze muntjes verschillende kleine torens van Pisa bouwen omdat onze bakker, slager en kruidenier om de hoek enkel nog online betalingen accepteren. Restaurants zijn vrij vlug hun menu’s online gaan afficheren via take away’s. ‘Winkelhieren’ heeft plaats gemaakt voor wereldwijdweb(s)hoppen en een toenemende vloot van koerierdiensten. Grootouders leerden beeldbellen en videochatten om contact te kunnen blijven houden met kinderen en kleinkinderen. Zorg-op-afstand kreeg een sterke impuls. Overheidsorganisaties schakelden over naar een digital only-dienstverlening en het e-sporten deed zijn intrede in het wielrennen, het roeien, het lopen... Kortom, de coronacrisis zorgde ervoor dat het digitale doordrong in alle domeinen van ons leven. Toch...
