Stakingen. Er viel weer heel wat te beleven. Gescheld aan de piketten, tierende werknemers die kilometers ver parkeren en door het slijk ploeteren om toch maar op het werk te raken, cameraploegen die filmen hoe de bazen hun werkwilligen trakteren op een hotdog en een warme drank. Het herinnert me aan een discussie, zo’n 15 jaar geleden op de trappen van het oude VUB-restaurant. Een discussie tussen ontluikende economen over de reikwijdte van het stakingsrecht. Mag ik staken? Ja. Consensus. Mag ik zomaar andere bedrijven blokkeren als het slecht gaat bij het mijne? Nee. Consensus. Mag ik werknemers van mijn eigen bedrijf verhinderen om te werken omdat ik staak? Geen consensus. Het recht op werken brak toen, op de trappen van dat oude VUB-restaurant, onze geledingen in twee. In een erg groot deel voor het stakingsrecht en weinigen voor het recht op werken. Vandaag lijkt die balans omgekeerd – en...
