Eén van mijn eerste ‘Quoi Leroy?’-columns waarmee ik onverwacht de publieke opinie haalde, droeg als titel ‘Kama Sutra voor HR-managers’. Geïnspireerd door de liefdesleer van de Indische wijsgeer Vatsyayana, ging ik op zoek naar de betekenis van de begrippen ‘variatie’ en ‘participatie’ op de arbeidsmarkt, begrippen die ook in de ‘Kama Sutra’ een centrale rol spelen. Hoe kan je door meer variatie en meer participatie de penetratie van kansengroepen op de werkvloer verhogen? Hoe kunnen we goede praktijken opzetten en leerrijke standjes uitwisselen om tot een meer bevredigend resultaat in diversiteit in de arbeidsorganisatie te komen? Hoe verzekeren we een meer duurzame liefdesrelatie op de arbeidsmarkt voor 55-plussers, personen met beperkingen, laaggeschoolde jongeren, personen van allochtone origine of vrouwen in managementfuncties? Een HR-beleid dat vertrekt van variatie en participatie, kan deze vragen positief prikkelend beantwoorden. Daarom de noodzaak van een ‘Kama Sutra voor HR-managers’! ‘Kama Sutra’ onder het stof? Die...
