In bepaalde situaties moet literatuur de rol van schuurpapier op zich nemen. “Om de hersenen op te schuren – het doet eerst pijn, maar daarna kriebelt het ook.” Je voelt haast de pijn of op zijn minst een soort ongemak, benauwdheid of regelrechte angst wanneer je die frase van de Franse auteur Philippe Claudel leest. Hij paste zijn overtuiging alvast in al haar literaire plasticiteit toe in zijn onlangs vertaalde verhalenbundel ‘Onmenselijk’ (uitgegeven bij De Bezige Bij), waarin onder andere een horde landerige toeristen de tijd doodt met wedden hoelang het duurt voor een schip met vluchtelingen keldert. Een knorrige, bijwijlen hoogst bizarre maar beklijvende bundel vertwijfeld op zoek naar menselijkheid. Nu komt de kernvraag: waar schuilt de link met de arbeidsmarkt in ruime zin en HR in het bijzonder? Die vinden we in diverse vormen en verschijningen in dit nummer, het duidelijkst maar meteen ook het bondigst in ‘Menselijke...