De voorbije weken spurtten de wielrenners zich het snot voor de ogen tijdens de hoogdagen van het Belgische en Noord-Franse klassiekerseizoen. Zelfs als u geen fan bent, ontkomt u niet aan het epos, het drama en het theatrale van het hard labeur op twee wielen. Dat wereldje van wieltjeszuigers, flandriens, stampers, stoempers en pédaleurs de charme kan zowaar figureren als metafoor voor de HR-wereld, zelf ook al een kaste van wieltjeszuigers, flandriens, stampers, stoempers en pédaleurs de charme… HR laat zich evenwel niet zomaar vergelijken met een dagkoers. Hoe episch de esbattementen ook mogen zijn, HR is uiteraard nog een staaltje apart. HR is als een rittenkoers, als een heuse Tour de France (en sowieso een tour de force). Zeker de jongste jaren heeft HR alle ingrediënten van een rittenkoers meegemaakt. Eerst was er jarenlang het wringen, het ellebogenwerk en de snelheidszucht van de vlakke ritten. Daarin wordt alles gedaan...
