Vanzelfsprekend klonk er her en der al gauw gegniffel toen de Franse minister van Werk Myriam El Khomri begin deze maand het recht om offline te gaan buiten de werkuren in een wet vastlegde. Hoe kunnen de Fransen met hun 35 urenweek, geduldige amicalité op de werkvloer en vroege pensioenleeftijd (62 jaar) nu zoveel last hebben van werkstress? De minister wil alvast verhinderen dat de Fransen er massaal onderdoor gaan als gevolg van het permanent bereikbaar zijn voor hun werk. De wet legt de ondernemingen op om daarover afspraken te maken. Wat kan en wat niet? Als ze er niet uit geraken, moeten ze een reglement opstellen dat het recht om offline te zijn respecteert. Mooi initiatief dat de werknemers eindelijk behoedt voor te lange werkdagen, stress en burn-out? Of een zoveelste bewijs dat de overheid (en zovele andere betrokkenen) nog altijd niet doorheeft dat het traditionele arbeidssysteem stilaan vervangen...