“Wat leefden ze eenvoudig toen. In simp’le huizen tussen groen. Met boerenbloemen en een heg. Maar blijkbaar leefden ze verkeerd. Het dorp is gemoderniseerd. En nou zijn ze op de goede weg. Want ziet, hoe rijk het leven is. Ze zien de televisiequiz. En wonen in betonnen dozen.” Die verzen plukken we uit ‘Het dorp’ van Wim Sonneveld (met een knipoog naar ‘La Montagne’ van Jean Ferrat). We hebben getracht die zachte melodie met deze onwaarschijnlijk melancholisch gestemde dichtregels te promoten aan millennials, maar dat lijkt vergeefse moeite. Sonneveld dan maar verkopen als een rapper in slow motion? Ook verkeerd, vandaag kan immers alles, zolang het maar niet ‘slow’ is (tenzij in marketing voor ouderwets verpakte streekproducten en restaurants met splinterige tafels). Wie niet meewaait met de tijd, leeft dus verkeerd. Je zal maar in je zonnepanelenloze fermette bedaard een boek zitten lezen in plaats van gezwind te scrollen...
