Federaal minister De Gucht begon acht maanden geleden met de oprichting van de raad, omdat de Belgische bedrijven aan de alarmbel trokken. “Er vond een reflectie plaats met de zakenwereld uit de diverse delen van het land en uit de diverse sectoren. Daaruit is een position paper gepuurd over wat we moeten doen inzake buitenlandse handel en het aantrekken van buitenlandse investeringen.”

Kwart marktaandeel verloren

Het is hoog tijd, aldus de minister. “De afgelopen tien jaar heeft België 25 procent marktaandeel verloren.” Door de aanslepende politieke crisis is ons imago de afgelopen twee jaar helemaal gekelderd.
Reclamemaker Guillaume Van der Stighelen zegt dat de bedoeling van de raad erin bestaat “verstandiger om te gaan met het gegeven België”. Hij vergeleek het met een bedrijf als Danone waar de mother brand en de brand van de producten elkaar versterken.

Reeks handicaps

In de raad van 38 leden zitten leiders van grote en kleinere bedrijven. Didier Malherbe van de Union Chimique Belge (UCB), stelde een reeks handicaps vast. “De regionale organisaties voor buitenlandse handel beginnen steeds beter te werken, maar is nog een groot gebrek aan maturiteit en aan coördinatie tussen de drie. Ik heb in Shanghai in een tijdspanne van drie weken drie regionale missies elkaar zien opvolgen. Dat is niet de beste manier om een land te promoten. We maken ook veel te weinig gebruik van onze positie van gastland van de EU en de Navo. We zouden een geweldig congrescentrum moeten zijn. Maar we hebben geen enkele investering om grote internationale congressen aan te trekken.”

Grote bezorgdheid

Jan De Nul, hoofd van de gelijknamige groep die wereldwijd actief is in de baggersector, de civiele bouw en de milieusector, toont zich zeer bezorgd. “Er zijn vrijwel geen sectoren meer waarin België voor kwaliteit staat. Wanneer ik zeg wat wij doen, dan antwoordt men mij: ‘Ah, you’re from Holland’. Ik kom in veel landen, op alle continenten, en het spijtigste vind ik dat geen enkele vader mij ooit nog vraagt: ‘Kan u mijn zoon in een universiteit in België binnen helpen?’(…) Het feit dat niemand meer aan België denkt als een academisch land, dat we zo weinig beursstudenten hebben, is een enorm verlies aan toekomstige banden en goodwill. De enige die daaraan ontsnapt, is de medische wereld. Er gaat geen jaar voorbij zonder dat iemand mij vraagt te helpen om dringend een familielid aan een plaats in een Belgisch ziekenhuis te helpen.”

Bron: De Standaard