78 procent van de Belgische werknemers zegt desgevallend naar de begrafenis van de vader van de beste collega te gaan. 70 procent van de bedrijven organiseert leuke bijeenkomsten voor werknemers, soms met partner en kinderen. Werknemers worden nog steeds verliefd op collega’s. Ze gaan er relaties mee aan. Eén op de tien werknemers vond zelfs de huidige partner op het werk.
Werknemers blijven ook positief over de middagpauzes, de werkplek en het kledingbeleid. Ze zijn voor een flink stuk zichzelf op het werk. Bijna één op de vier is volledig zichzelf (100 procent). Nauwelijks 6 procent voelt zich voor minder dan 50 procent zichzelf.
Enkele knipperlichten
Ondanks de globaal genomen goede tot zelfs uitstekende score, is de trend voor meerdere indicatoren negatief. Zo is zowel het belang van áls de tevredenheid over collega’s gedaald de voorbije tien jaar. Het belang van 7,9 naar 7,7. De tevredenheid van 7,7 naar 7,2.
Het aandeel werknemers dat collega’s alleen ziet als mensen met wie men louter samenwerkt, is gestegen van 29 procent naar 38 procent. Ook bij jongeren is er een stijging van 28 procent naar 33 procent. En ook de relaties op de werkvloer lijken iets functioneler te worden. Het aandeel werknemers dat steun ervaart van collega’s, ook als het over privézaken gaat, daalt van 49 procent naar 42 procent. De groep die hoe dan ook naar de begrafenis van de vader van de beste collega zou gaan, zelfs als daarvoor verlof moet worden genomen, daalt van 57 procent naar 51 procent. De globale tevredenheid over de pauze en over de werkplek is ook iets gedaald de voorbije tien jaar.
Bij dit alles komt de vaststelling dat er naast veel positieve relaties ook sprake is van flink wat vijandschap op de werkvloer. Ongeveer één op de vier werknemers heeft ermee te maken en het fenomeen stijgt met het ouder worden.
Continuïteit
Tegenover deze licht ongunstige ontwikkelingen blijven een groot aantal zaken onveranderd. Werknemers blijven elkaar buiten de werktijd en werkplek ongeveer even vaak zien en nodigen elkaar ook in evenveel gevallen thuis uit (57 procent). Werknemers vieren nog steeds in even grote mate de geboorte van een kind. De grotere globale tijdsdruk heeft hier blijkbaar geen directe invloed op. De lunchpauzes blijven globaal ongeveer even lang.
En ook wat de werkplek betreft, is er vooral sprake van veel continuïteit. Het is niet duidelijk waarom de tevredenheid hier iets gedaald is. Eén iets is natuurlijk wel veranderd: anno 2018 zijn we via sociale media massaal (75 procent) met onze collega’s geconnecteerd.
Intieme relaties op het werk
Het iets functioneler worden van relaties op de werkvloer heeft geen effect op het aanknopen van emotionele relaties. Werknemers worden nog steeds verliefd op elkaar. Hier zien we zelfs een stijging. Ze gaan ook iets meer relaties aan dan tien jaar geleden. Het aandeel werknemers dat de partner op het werk leerde kennen, ligt nu ook iets hoger dan tien jaar geleden. Van een sterk stijgende trend is echter geen sprake.
Het steeds belangrijker worden van netwerken die met het werk gerelateerd zijn ten koste van de familie en de buurt, lijkt zich niet echt door te zetten de voorbije tien jaar. Buitenlands onderzoek wijst ook op de steeds grotere impact van digitale platformen voor het aangaan van relaties.
Hoofddoek en minirok ‘not done’
Onze tolerantie voor de vrijheid die werknemers moeten hebben om zich te kleden volgens individuele voorkeuren is ook gewijzigd de voorbije jaren. Wat tatoeages en piercings betreft, zijn we toleranter geworden. Werknemers geven aan dat ook hun werkgevers wat dit betreft toleranter zijn geworden.
Deze grotere tolerantie geldt echter niet voor een alternatieve haarkleur. En voor korte rokjes en religieus geïnspireerde kleding is de tolerantie zelfs gedaald. Het is duidelijk dat meer multiculturaliteit op de werkvloer niet altijd zonder de nodige spanningen verloopt.
Bron: Randstad (randstad.be)
