Het gevaar is echter dat deze medewerkers snel gefrustreerd geraken. Immers, hoe liever iemand iets wil bereiken, hoe gefrustreerder ze worden als het niet lukt. Op dat moment verdwijnt ook het engagement.
De belangrijkste oorzaak van frustratie is volgens de auteurs dat werknemers zich onvoldoende ondersteund voelen. Ze willen zich wel inzetten en productief zijn, maar hebben het gevoel dat ze hun talenten niet ten volle kunnen benutten.
Snel handelen
Zo’n groep gefrustreerden kan oplopen tot maar liefst twintig procent van je werknemerspopulatie. “Werkgevers identificeren deze mensen niet om drie redenen: ze vragen er niet naar, ze luisteren niet, en ze willen het eigenlijk ook niet echt weten”, aldus de auteurs.
Uit onderzoek blijkt volgens de auteurs dat werkgevers snel moeten handelen wanneer mensen gefrustreerd raken. Je hebt dan gemiddeld nog zo’n twaalf maanden om iets aan die frustratie te doen, daarna zijn ze weg. Zeker voor je high potentials is dat niet ingewikkeld: zij kennen hun marktwaarde en worden soms al actief benaderd door andere bedrijven.
Het gevaar is dat deze frustratie zich in stilte voltrekt: Ze praten er niet over, en de kans is groot dat de werkgever er pas achter komt wanneer de ontslagbrief in de bus valt. Klagende werknemers zijn niet de echte hoogvliegers, die lijden meer in stilte.”
Bron: P&O Actueel
