Die vraag is een primeur in de Belgische sociale geschiedenis. Daarmee kan de facto een punt gezet worden achter het onderscheid tussen arbeiders- en bediendestatuut.
In een eerste reactie heeft de sectorale werkgeversfederatie Essenscia de vraag weggewimpeld. De werkgevers zijn niet principieel tegen, maar vinden dat het dossier op nationaal niveau besproken moet worden. In het interprofessioneel overleg werd alvast in alle talen gezwegen over dit delicate dossier.
Werkgevers zien er alvast wel wat in om, bijvoorbeeld, de opzegtermijnen voor bedienden ‘aan te passen’ aan het arbeidersstatuut, terwijl de vakbonden alleen rond de tafel willen om de gebruiken en wetten ‘naar boven’ gelijk te maken. De kloof lijkt dus nog breed, maar de vraag is tenminste al gesteld. Dat betekent al veel in dit dossier, dat verdacht veel lijkt op het perpetuum mobile van het Belgisch sociaal overleg. Of noemen we het gewoon de schandvlek van het Belgisch sociaal overleg?

Bron: De Standaard