Het arbeidshof gaf Hobokenaar Bob Meert na jaren gelijk in diens proces tegen zijn vroegere werkgever, Alcatel. Toen Meert systeemtester was en moest nagaan welke zendinstallaties fouten vertoonden en of ze herstelbaar waren, bestond zijn arbeid vooral uit denkwerk. De man moest dus een bediendecontract gehad hebben. Hij heeft dan ook recht op het aanvullend pensioen dat bedienden toen kregen en arbeiders niet, zo stelt het hof. De tekst van het arrest is intussen beschikbaar (A.R. 2070347, Rep. 54302).
Professor Roger Blanpain, arbeidsjurist emeritus (KU Leuven), reageert in de krant De Standaard: “Het arrest bevestigt de rechtspraak en rechtsleer daarover. De feiten zijn maatgevend en gaan boven wat in contracten of cao’s staat. Als denkwerk het kernpunt is van de job – en dat hoeft niet eens de meeste tijd in beslag te nemen – is het een bediendebaan. Punt. Wat is denkwerk?
Beoordelen, interpreteren, redeneren, initiatief nemen, noteren, communiceren. Dat kan je afdwingen voor de rechtbank.”
Het is afwachten wat het arrest teweeg zal brengen. Blanpain: “Door de technologisch-economische evoluties van de jongste tien jaar blijven er nauwelijks nog jobs over waarvan denkwerk niet de kern vormt. Alle technische jobs moeten bediendejobs zijn. Dat geldt bij nader toezien voor de hele technologische, de grafische en de textielsector, de bouw- en de transportsector.”
Dat vormt wellicht een bedreiging voor de werkgevers. “Als die honderdduizenden arbeiders naar de rechter stappen, zal de factuur oplopen. Vooral inzake opzegtermijnen, maar ook voor aanvullende pensioenen, zoals de zaak-Meert bewijst”, zegt Blanpain.
Misschien blaast het arrest ook de discussie rond het eenheidsstatuut nieuw leven in. In de Nationale Arbeidsraad (NAR) heeft het sociaal overleg hierover na jaren nauwelijks iets opgeleverd.
Blanpain: “Het onderscheid werkman-bediende is hopeloos achterhaald en een sociale schande. Dat weet iedereen. In het jaar 2000 stelde het parlement al unaniem dat dit onderscheid afgeschaft en een eenheidstatuut ingevoerd moest worden. De politici schoven de hete aardappel door naar de sociale partners, die evenwel verstrikt zitten in hun eigen belang: werkgevers vrezen langere opzeggingstermijnen en arbeidersvakbonden zijn bang leden te verliezen aan bediendebonden. Het dossier is politiek dood.”
De rechterlijke macht heeft het debat alvast opnieuw op de agenda gezet. Wie weet inspireert dit werkgevers om het voortouw te nemen en arbeiders gelijk te schakelen, of werknemers om hun rechten af te dwingen, of misschien wel minister van Werk en Gelijke Kansen Joelle Milquet om werk te maken van gelijke kansen voor arbeiders en bedienden. Voorlopig blijft het echter stil.
Bron: De Standaard
