Het Derde Arbeidscircuit (DAC- is een tewerkstellingsmaatregel die ontstaan is in 1982 met het oog op jobcreatie. Doel van de maatregel was structureel werklozen te werk te stellen voor activiteiten in de niet-commerciële sector. De overheid betaalt het loon van de DAC’ers. Sinds 2001 is een regularisatie van DAC-arbeidsplaatsen aan de gang om deze om te zetten in reguliere tewerkstelling.

“Die regularisatie is vooral een verschuiving van de middelen binnen de Vlaamse overheid. Het uitdoofscenario is een veel efficiëntere aanpak. Helaas zullen we er hier rekening mee moeten houden dat de termijn pas ingaat eind 2014,en dat het tien tot vijftien jaar zal duren voor de laatste DAC-tewerkstellingen ook effectief verdwijnen”, zegt Jo Libeer, gedelegeerd bestuurder van Voka. “We hadden liever gezien dat de aflopende contracten onmiddellijk vervangen werden. Dat zou echt van daadkracht getuigen en niet aanvoelen als aankondigingspolitiek.”

Toch is Voka gematigd positief. “De maatregel gaat immers uit van het principe van een snelle doorstroming naar het reguliere arbeidscircuit en is dan ook een piste die men zou moeten hanteren voor vergelijkbare systemen, zoals dat van de gesubsidieerde contractuelen (Gesco’s). Die contracten worden met de zesde staatshervorming een gewestbevoegdheid.”

Bron: Voka