Deze vraag werd beantwoord door de arbeidsrechtbank Luik, afdeling Luik, in een vonnis van 11 december 2020.
De werknemer maakte op 1 oktober 2018 om 22.45 uur via e-mail aan de werkgever een doktersattest over waarop vermeld stond dat zij op 2 oktober 2018 niet kon werken omwille van medische onderzoeken.

De werknemer stelde dat zij door afgifte van dit attest recht had op gewaarborgd loon. Ze merkte daarbij op dat de waarachtigheid van een doktersattest niet zomaar in vraag gesteld kan worden en dat, wanneer er getwijfeld zou worden aan de arbeidsongeschiktheid, de werkgever een controlearts had moeten langs sturen.

De werkgever van haar kant weigerde het gewaarborgd loon te betalen voor die dag omdat medische onderzoeken in principe buiten de arbeidsuren moeten plaatsvinden en omdat uit het attest niet bleek dat de werknemer medisch niet geschikt was om te werken omwille van ziekte (er wordt enkel verwezen naar de medische onderzoeken). Bovendien merkte de werkgever ook op dat een controle door de controlearts niet mogelijk was aangezien ze pas de dag zelf kennis had kunnen nemen van de afwezigheid omwille van medische onderzoeken en de werknemer zich door deze medische onderzoeken ook niet thuis bevond.

De werkgever was dan ook van oordeel dat de werknemer een dag verlof had moeten nemen of een dag toegestane afwezigheid (zonder behoud van loon) had moeten vragen.

De arbeidsrechtbank was in haar vonnis van 11 december 2020 van mening dat de werkgever het in deze discussie bij het rechte eind had en de werknemer dus geen recht had op gewaarborgd loon voor die bewuste 2 oktober 2018.
Zij oordeelde uitdrukkelijk dat een doktersattest inderdaad een bijzondere bewijskracht heeft, maar deze bewijskracht wel afhankelijk is van de mogelijkheid om dit te controleren. In dit geval staat het volgens de arbeidsrechtbank vast dat de werkgever voor voldongen feiten werd geplaatst en geen controle kon laten plaatsvinden omdat ze het attest pas de dag zelf in haar mailbox kon terugvinden (terwijl het onderzoek eerder ingepland was), het attest enkel verwees naar medische onderzoeken die de werknemer moest ondergaan en de uren van de medische onderzoeken ook niet op het attest vermeld stonden. Het is pas nadat er discussie tussen partijen is ontstaan dat de werknemer verduidelijkte dat de medische onderzoeken zelf er voor zouden gezorgd hebben dat ze medisch ongeschikt was om te werken. Dit bleek echter niet uit het attest van de behandelende arts dat enkel stelde dat de werknemer op 2 oktober 2018 niet kon werken omwille van medische onderzoeken. Bijgevolg bewees de werknemer niet dat ze op 2 oktober 2018 werkelijk ongeschikt was wegens ziekte zodat ze geen recht heeft op gewaarborgd loon. Wel integendeel, ze had verlof of inhaalrust moeten nemen of een dag toegestane afwezigheid (zonder behoud van loon) moeten vragen.

Het vonnis toont aan dat de vermeldingen op het doktersattest en ook de mogelijkheid om dit te controleren van belang zijn om te beoordelen of er al dan niet recht is op gewaarborgd loon. Wordt er een doktersattest afgeleverd waarin wordt verwezen naar een gepland bezoek bij de arts zonder dat dit attest ook stelt dat de werknemer ongeschikt is om te werken wegens ziekte, dan is er geen gewaarborgd loon verschuldigd. Wordt er tijdens een bezoek bij de arts een doktersattest afgeleverd waarin staat dat de betrokken werknemer arbeidsongeschikt is om te werken wegens ziekte zal er in principe wel recht zijn op gewaarborgd loon.

Arbrb. Luik, afdeling Luik, 11 december 2020, AR. 20/180/A