Elise Van Bastelaere, Advocaat-stagiair, Claeys & Engels

1.-

Wanneer een werkgever overgaat tot een ontslag om dringende reden van een zwangere werkneemster moet hij niet alleen kunnen aantonen dat er sprake is van een ernstige tekortkoming die het ontslag om dringende reden rechtvaardigt, maar ook dat de redenen van het ontslag volledig los staan van de zwangerschap.

2.-

In het dossier waar de arbeidsrechtbank van Antwerpen zich moest over buigen, werd een zwangere werkneemster ontslagen wegens dringende redenen omdat ze – in strijd met het arbeidsreglement – haar professionele e-mailaccount privé had gebruikt. Meer concreet, had de werkneemster verschillende e-mails uit haar professionele inbox naar haar privé e-mailadres en naar dat van haar partner doorgestuurd. Het ging voornamelijk om e-mails waarin feedback te lezen was van haar werkgever over haar werk en haar repliek daarop. In deze e-mails waren snips verwerkt waarin klantengegevens te zien waren. Ook stuurde zij een kopie van het arbeidsreglement naar zichzelf en naar haar partner door.

De werkgever was van oordeel dat de werkneemster hierdoor een ernstige inbreuk had gepleegd op het arbeidsreglement omdat ze niet alleen haar professionele inbox privé had gebruikt, maar bovendien ook nog vertrouwelijke informatie had doorgespeeld. De werkgever ging daarom over tot ontslag om dringende reden. De werkneemster betwistte het gegeven ontslag en stelt dat de ingeroepen redenen niet alleen onvoldoende ernstig zijn, maar ook drogredenen zijn. Volgens de werkneemster is de ware reden die aan de grondslag lag van haar ontslag immers haar zwangerschap. De werkneemster stelde dat zij vóór haar zwangerschapsmelding nooit opmerkingen ontving over haar manier van werken en het pas na de melding van haar zwangerschap was dat zij allerhande opmerkingen ontving over haar werk. De werkneemster vorderde daarom niet alleen een opzeggingsvergoeding, maar ook een beschermingsvergoeding wegens zwangerschap.

3.-

De arbeidsrechtbank van Antwerpen oordeelde in haar vonnis van 16 januari 2023 dat de dringende reden ongegrond was omdat bepaalde tekortkomingen die de werkgever inriep – zoals bijvoorbeeld het versturen van geheime informatie – niet voldoende bewezen werden en de overige, wel bewezen tekortkomingen, niet voldoende ernstig waren om een ontslag om dringende reden te rechtvaardigen. De rechtbank was namelijk van mening dat de werkneemster de e-mails naar zichzelf en haar partner had doorgestuurd in het kader van dossieropbouw, wat als gerechtvaardigd werd beschouwd.

Wat de beschermingsvergoeding wegens zwangerschap betreft, was de arbeidsrechtbank echter van oordeel dat uit de stukken overduidelijk bleek dat de werkgever reeds vóór de kennisname van de zwangerschap het besluit had genomen om afscheid te nemen van de werkneemster omwille van een moeilijke samenwerking. Dit toonde aan dat het ontslag om dringende reden niet ingegeven was door haar zwangerschap, waardoor de beschermingsvergoeding niet verschuldigd was.

4.-

Dit vonnis bevestigt dat wanneer een ontslag om dringende reden van een zwangere werkneemster ongegrond wordt verklaard, dit niet betekent dat zij ook automatisch recht heeft op een beschermingsvergoeding wegens zwangerschap. Dit uiteraard op voorwaarde dat de werkgever effectief – aan de hand van stukken – kan aantonen dat de ontslagbeslissing volledig los staat van de zwangerschap. Dossieropbouw is en blijft aldus te allen tijde belangrijk.  

Arbeidsrechtbank Antwerpen, afdeling Antwerpen, 16 januari 2023, AR nr. 22/462/A, onuitg.

Elise Van Bastelaere
Advocaat-stagiair
Claeys & Engels