Van de hooggeschoolden ondervindt 37,3 procent moeilijkheden bij de combinatie werk en gezin. Bij laag- en middengeschoolden is dat respectievelijk 28,6 procent en 29,3 procent. Als belangrijkste redenen halen ze vermoeiende of veeleisende jobs aan, gevolgd door lange werkdagen en lange verplaatsingen naar het werk. Ook bij zelfstandigen (38,8 procent) valt de combinatie werk en gezin vaak moeilijk: 19,4 procent van hen geeft aan dat lange werkuren het evenwicht tussen werk en gezin verstoren.
Volgens de regio zijn de belemmeringen in Wallonië (44,2 procent), groter dan in Brussel (33,8 procent) en Vlaanderen (27,3 procent). In Wallonië is de lange verplaatsing naar het werk een belangrijk obstakel.
Een op de drie ondervraagden (34,8 procent) gaf aan te zorgen voor kinderen of zorgbehoevende familieleden. Dat percentage ligt net iets hoger bij vrouwen (37,2 procent) dan bij mannen (32,4 procent). Bij 25-49-jarigen staat zorg voor jonge kinderen centraal, terwijl 50-plussers in vergelijking met andere leeftijdsgenoten vaker zorg dragen voor invalide familieleden. Werkende personen dragen ook vaker (41 procent) zorgverantwoordelijkheden dan werklozen (31,6 procent) en inactieven (20,4 procent).
Van de ondervraagden met jonge kinderen verminderde 14,7 procent het aantal werkuren om de combinatie werk en gezin beter draagbaar te maken. Dat is meer het geval bij vrouwen (24,2 procent) dan bij mannen (5,6 procent). Ook hooggeschoolden verminderen hun werkuren vaker (17,8 procent) dan midden- (12,6 procent) en laaggeschoolden (9,3 procent). Vlamingen hebben hun uren vaker verminderd (15,4 procent) dan Walen (13,6 procent) en Brusselaars (13,4 procent).
