Als het gaat over de vrijblijvende babbels die men soms verkeerdelijk bestempelt als evaluatiegesprekken, en waar dan op anekdotische wijze bepaalde gedragingen worden aangehaald om het functioneren van de medewerker te beoordelen, dan hoeven ze zeker niet. Ze horen er wel te zijn als ze passen in een totale HR-strategie. Eén van de belangrijkste ‘drivers’ om zich goed te voelen in een omgeving, is zich goed in zijn vel voelen en ontwikkelingsmogelijkheden zien. Een bedrijf is echter geen Club Med. Alles moet gebeuren in een win-win-situatie.

Ook in een omgeving met hoogopgeleide professionals, waar mijn ervaringen vooral liggen, is het van groot belang dat er geen ‘mismatch’ is tussen missie, visie en waarden van de onderneming en het referentiekader van de medewerker, zijn competenties, en de wijze waarop hij die gebruikt in zijn dienstverlening aan de klanten.

Dat veronderstelt eerst en vooral een duidelijke missie en visie, doorleefd door het topkader en aantoonbaar aanwezig in hun engagement. Dat veronderstelt ook een duidelijke vertaling naar generische competenties en verwacht gedrag. De vertaling naar SMART-doelstellingen kan hier deel van uitmaken, maar is helemaal niet genoeg.

Het veronderstelt eveneens dat de n+1 zich kwetsbaar durft opstellen, en dat het evaluatiegesprek ook moet gaan over zijn functioneren en de wijze waarop hij ondersteuning biedt.

Ongewenst gedrag moet ook in tussentijdse functioneringsgesprekken kunnen worden besproken. Hier worden duidelijke afspraken gemaakt én opgevolgd. En ook persoonlijke ontwikkelingsdoelstellingen én opleidingsplannen maken integraal deel uit van de HR-strategie Het beoordelen op groepsniveau van de resultaten van de individuele evaluatiegesprekken kan trouwens een belangrijke meerwaarde vormen om de n+1 te coachen in de wijze waarop evaluatiegesprekken worden gevoerd.

Kortom, als evaluatiegesprekken een verplicht nummertje zijn, doen ze meer kwaad dan goed. Als ze deel uitmaken van een uitgekiende HR-strategie, kunnen ze wel een belangrijke meerwaarde zijn, maar dan moet men de moed hebben om de hele weg te bewandelen. Misschien worden de eerste resultaten pas na enkele jaren van volgehouden inspanning zichtbaar.