Volgens een studie van Kronos en Workplace Trends bij meer dan 1800 HR-professionals en werknemers, is 76 procent van de HR-professionals meer bereid om voormalige werknemers aan te werven dan 5 jaar geleden. Ook bij de werknemers is de bereidheid toegenomen om terug te keren naar een voormalige werkgever: 40 procent overweegt te ‘boomerangen’.
Ondanks de veranderende houdingen, gaat het wel nog om een relatief ongebruikelijk fenomeen. Van de ondervraagde werknemers was slechts 15 procent teruggekeerd naar een voormalige werkgever.
De ‘oorlog om talent’
Het onderzoek legt wel een fundamentele verschuiving bloot in de werknemer-werkgeversrelatie. Vroeger lag het overwicht bij de werkgever, je mocht als werknemer gelukkig zijn om die job te hebben. Die situatie is nu net omgekeerd door de ‘oorlog om toptalent’ op de arbeidsmarkt.
Het retentiebeleid is daardoor de afgelopen jaren steeds belangrijker geworden. Vertrekkend personeel is duur, en de juiste vervanger vinden, betekent een investering in tijd en geld. Maar om iemand opnieuw aan te werven, moet hij of zij wel eerst vertrekken, iets wat het HR-departement juist probeert te vermijden. Toch zal HR zich moeten neerleggen bij deze nieuwe realiteit: de jonge werknemers jobhoppen meer dan hun oudere collega’s, gemiddeld om de drie jaar op de Amerikaanse arbeidsmarkt.
De pluspunten en beweegredenen van ‘boomerangers’
Het grootste voordeel van ‘boomerang employees’ is dat ze de bedrijfscultuur goed kennen, zodat ze makkelijk opnieuw te integreren zijn in de organisatie. Het kost dus minder om hen te rekruteren en hen op weg te helpen in hun ‘nieuwe’ job. Bovendien hebben deze werknemers door hun uitstapje institutionele kennis van de concurrenten verworven.
De redenen waarom werknemers vertrekken en terugkeren variëren. Volgens een studie uit 2013 bij 15.000 werknemers deed 20 procent dat om een werkpauze te nemen en zich te concentreren op het halen van een diploma of het krijgen van een kind. Die ‘levensgerelateerde’ zaken zijn vaak terug te vinden in onderzoeken naar terugkerende werknemers. Ze willen bijvoorbeeld meer tijd doorbrengen met hun familie en keren terug eens ze zich meer gesetteld voelen.
Er zijn nog twee andere types ‘boomerang employees’: degenen die vertrekken om meer vaardigheden te verwerven en die terugkeren op een hoger niveau, en degenen die al heel lang meedraaien in de organisatie en de nood voelden om iets nieuws te proberen.
En welke groep vinden we niet terug in de lijst? De werknemers die op een dramatische manier ontslag namen en HR vertelden hoe hard ze hun baas haatten. Laat dit dus als een vriendelijke herinnering gelden dat het nooit slim is om bruggen op te blazen.
Bron: Bloomberg Business (bloomberg.com)
