Het Europese Hof van Justitie heeft zich in een arrest van 6 december 2012 uitgesproken over een sociaal plan dat een Duitse onderneming is overeengekomen met haar ondernemingsraad. Het sociaal plan berekent de ontslagvergoeding voor de getroffen werknemers aan de hand van hun anciënniteit in de onderneming en hun leeftijd.

Voor werknemers ouder dan 54 jaar wordt er echter een alternatieve methode gebruikt. Zij ontvangen een vergoeding die ook berekend wordt op basis van leeftijd en anciënniteit, maar verminderd wordt naargelang van de tijd die nog rest voor de werknemer de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. De vergoeding bedraagt minimaal de helft van de normale vergoeding.

Geen discriminatie

Volgens het Europese Hof van Justitie is dat geen discriminatie op grond van leeftijd. Een sociaal plan moet immers beperkte middelen zo goed mogelijk verdelen om de nadelige gevolgen voor de werknemers te verzachten. Het vormt een legitiem doel te voorkomen dat de ontslagvergoeding ten goede komt aan de personen die geen nieuwe dienstbetrekking zoeken, maar een vervangingsinkomen in de vorm van een pensioen zullen ontvangen.

Het Hof oordeelt dat de alternatieve berekeningsmethode voor 54-plussers niet onredelijk is nu er op basis van de leeftijd in elk geval een hogere vergoeding wordt toegekend en er een minimum van de helft van de normale vergoeding wordt gegarandeerd. Bovendien hecht het Hof er belang aan dat een sociaal plan is gesloten tussen de sociale partners die het evenwicht tussen de werknemers- en werkgeversbelangen moeten bewaken.

Wel discriminatie

Een werknemer van die onderneming kan echter eerder aanspraak maken op een pensioen omdat hij gehandicapt is. De verlaging van de vergoeding die daardoor wordt veroorzaakt, maakt volgens het Hof van Justitie wel een ongerechtvaardigde indirecte discriminatie op basis van handicap uit. Werknemers met een handicap hebben het immers bijzonder moeilijk om na ontslag te re-integreren in de arbeidsmarkt, zeker op hogere leeftijd.

Anders in Brussel?

Dit arrest staat in contrast met een recent arrest van het arbeidshof van Brussel. Dat hof was van mening dat een vrouw die de pensioenleeftijd naderde en haar opzegtermijn diende te presteren, in tegenstelling tot een man van dezelfde leeftijd of een jongere vrouw, aan wie een opzeggingsvergoeding werd uitbetaald, gediscrimineerd werd op grond van leeftijd en geslacht op basis van de Belgische discriminatiewetten.