Het nieuwe platform stond werkzoekenden toe een video te plaatsen om zichzelf voor te stellen aan de deelnemende werkgevers. De video’s werden door de app naar rekruteringsverantwoordelijken gestuurd. De meeste beschikbare jobs waren voor starters. Dat was ook logisch: meer dan de helft van de TikTokkers is jonger dan 24.

De app werd vooral ingezet voor knelpuntberoepen met direct klantencontact, zoals in winkels en horeca. Het lijkt erop dat een gefilmd beeld daar wel kan helpen. Al is het twijfelachtig dat een al dan niet goed geregisseerd filmpje van 30 seconden iemand iets wijzer maakt over meer dan het ‘voorkomen’ of de babbelcapaciteit van een persoon.

De kandidaten moesten niet echt hun cv naar voren brengen. Eens ze de video-preselectie doorkwamen, belandden ze toch in een traditioneel rekruteringsproces, met geschreven cv. Maar de persoonlijke touche van het filmpje kan zowel voor kandidaat als rekruteerder een extra voordeeltje bieden. Overigens, rekruteerders moeten vissen in de vijvers waar de beestjes zitten (alle sociale media).

De potentiële problemen lijken zwaarder te wegen dan de voordeeltjes. Vooreerst krijgen de vooroordelen bij rekruteerders vrij spel, als zij op basis van een clipje iemand afwijzen of laten doorgaan.
Vervolgens kost videootjes kijken veel tijd en misschien ook wel hoofdpijn.
Ten slotte blokkeert de filmpjesrekrutering waardevolle kandidaten die er zich niet goed bij voelen. Sceptici zijn er trouwens ten overvloede bij Generatie Z zelf. Een (ook Amerikaanse) enquête met 1.500 respondenten uit deze doelgroep leerde dat 55 procent van oordeel is dat video vooroordelen verergert. Voorts ziet 48 procent het niet zitten om een video-cv te maken. Om kwalificaties en vaardigheden het best te kunnen tonen, is voor 78 procent het klassieke cv de beste weg…

Komt het TikTok-cv er of komt het er niet? Het zal wel verkocht worden. Aan u de keuze.

Bron: shrm.org.