Op 14 februari 2008 vond in het Universitair Ziekenhuis Brussel het vierde jaarlijkse HR Square-seminarie plaats over het personeelsbeleid in de zorgsector. De focus lag op het actuele thema functiedifferentiatie. De meer dan 170 seminariedeelnemers maakten kennis met de visie van zeven specialisten, zowel uit de academische wereld als uit het werkveld.
Gastheer en seminarievoorzitter Raf Vandenbussche gaf de aftrap door enkele themaperspectieven op een rijtje te zetten. “Functiedifferentiatie heeft tot doel de capaciteiten zo goed mogelijk te benutten, het plezier in het werk te vergroten en de werkdruk te verminderen”, was zijn uitgangsdefinitie. Vervolgens lanceerde hij een paar smaakmakers: wat is het belang van functiedifferentiatie voor de patiënt en de zorg, maar ook voor de aantrekkingskracht op medewerkers en dus onrechtstreeks voor het capaciteitsprobleem?
Hij zette het publiek meteen aan het denken met een citaat uit het onderzoek Zorg op orde (2005): “De gelijkheidscultuur, het ontbreken van vaardigheden bij leidinggevenden en van een duidelijk beleid zijn de belangrijkste belemmeringen bij de implementatie van functiedifferentiatie.”
In de openingspresentatie schetste Marc Segers een beeld van de vroegere en huidige zorgcontext. Wat het toekomstbeeld betreft, pleitte hij ervoor om naast de traditionele hiërarchische lijn ook een klinische loopbaan te ontwikkelen. Dat zou zowel een goede zaak zijn voor de patiënten, als voor de verpleegkundigen.
Ook in de presentatie van Jean-Paul Van Baelen was de evoluerende zorgverlening het uitgangspunt. Stijgende kosten, tekorten aan personeel, technologische ontwikkelingen, gepersonaliseerde zorg en veranderende verwachtingen van de zorgconsument zijn daarin de determinanten. De verpleegkundige organisatie komt hierdoor onder druk te staan en dient aangepast te worden. Hij gaf het voorbeeld van het interdisciplinaire team in een care-continuüm.
Seminariedeelnemers op zoek naar praktijkvoorbeelden kwamen aan hun trekken door de uiteenzettingen van Marc Haspeslagh die het strategisch traject van het Brugse AZ Sint-Jan AV deskundig toelichtte, en van Françoise Van Hoorebeke met een verfrissende kijk op de impact van functiedifferentiatie in de institutionele ouderenzorg.
In de rand van het seminariethema leverde prof. dr. Roland Pepermans een academische bijdrage. Hij toonde aan – op basis van onderzoek door Sara De Gieter – dat ook bij zorgverleners eenvoudige zaken zoals schouderklopjes, dankwoorden of uitingen van waardering door patiënten, psychologisch zeer belonend werken.
Tijdens de slotuiteenzetting van Klaartje Theunis kon men een speld horen vallen. Als voorzitter van het Instituut Functieclassificatie kon zij immers up-to-date informatie verstrekken over het daar ontwikkelde stappenplan met beschrijvingen, weging, klassen en families van functies. Zij rondde af met een warm pleidooi tot samenwerking tussen alle actoren uit het werkveld. Zo te merken werd die oproep tijdens het debat, maar vooral tijdens de receptie, al opgevolgd.
