“Noorwegen heeft quota voor vrouwen in de raad van bestuur en het systeem werkt er perfect. Waarop dan nog wachten?” Die vraag werd een eis, die ettelijke keren weerklonk tijdens het seminarie ‘Inzet alle talent’. Gemeten aan het aantal invloedrijke vrouwen uit de top van de bedrijfswereld, de openbare besturen en de academische wereld die er aanwezig waren, is het meteen ook een eis die niet zomaar genegeerd zal kunnen worden. Hier en daar verschijnen trouwens al quota. “Pas vanaf een derde heb je invloed, zo toont onderzoek aan. Bij Elia komt er dan ook een raad van bestuur waarin ten minste een derde van de andere sekse vertegenwoordigd zal moeten zijn”, kondigde Kathleen Van der Paelt, HR-manager van netwerkbeheerder Elia, aan.
Dwingende maatregelen zijn in elk geval nodig om de inzet van vrouwelijk talent in directiecomités en raden van bestuur op te krikken. Bijna alle deelnemers vinden dat zulke quota ook tot de regels van behoorlijk bestuur behoren. Dirk Wijns (Acerta) pleitte als haan in het hoenderhok nochtans voor een objectieve voorafgaande evaluatie om personen voor te dragen als kandidaat-bestuurder. “De aanwezigheid van een persoon in een raad van bestuur moet verantwoord zijn vanuit de kenmerken van deze persoon, maar geslacht is op zich geen voldoende kenmerk. Dat hoort als dusdanig niet in de regels voor behoorlijk bestuur.”
Daar gingen de vrouwen niet mee akkoord. Professor Sabine Van Huffel (KU Leuven) verwoordde hun standpunt treffend: “Een objectieve selectie op basis van competenties is ook gekleurd. Als de competentie beschikbaar zijn inhoudt dat er ’s nachts vergaderd wordt, dan zullen vrouwen zich geen kandidaat stellen. Daarom moet een evenwichtige samenstelling, bijvoorbeeld minimaal een derde vrouwelijke bestuursleden, in de wet worden opgenomen.” Andere hefbomen die het glazen plafond kunnen doorbreken zijn gender- en diversiteitsplannen en maatregelen om carrière en privéleven makkelijker te combineren. Ook voor deze actieterreinen stelden de deelnemers aanbevelingen op.
Zijn zulke pleidooien en maatregelen dan nog nodig anno 2007? De statistieken geven deze keer wel een glashelder antwoord: in de Belgische overheidsbedrijven zijn amper 21 van de 111 bestuursleden vrouw. In het topmanagement van de Bel-20-bedrijven zetelen nauwelijks negen vrouwen. Monique Chalude, voorzitster van Amazone (het centrum dat info en steun biedt aan initiatieven die een grotere gelijkheid tussen mannen en vrouwen nastreven), riep de deelnemers op om actief vooroordelen te bestrijden. Ook gastvrouw Saskia Mermans, vicepresident Legal Belgacom Group, meent dat het tijd is voor actie: “Het staat vast dat vrouwen hun plaats hebben op de arbeidsmarkt. Een werkende vrouw is niet meer abnormaal. Maar ze is nog zelden terug te vinden aan de top. En dat is niet normaal. Daar moeten we iets aan doen.”
Professor Alison Woodward (VUB) koestert alvast hoop: “De aandacht van toonaangevende instellingen voor de vrouwenproblematiek groeit. Professionele vouwenorganisaties zijn echte volwassen drukkingsgroepen geworden, vergelijkende statistiek en wetenschappelijk onderzoek blijven een belangrijk wapen, en de belangstelling voor goed bestuur neemt toe. Maar misschien moeten we toch dwingende maatregelen invoeren.”
