De argumenten om het geld voor de job-bonus anders te besteden voor de smering van de arbeidsmarkt zijn bekend: te kleine prikkel voor de beoogde groep, te onbegrijpelijk, straks wordt de bonus toch weer afgeschaft, de promotie-val, kost veel dan het opbrengt. Dat zijn de voornaamste. We gaan er niet verder op in.

Werkgeversorganisatie Unizo loopt er niet warm voor. Haar waardering: de job-bonus doet eigenlijk niets uit tegen de krapte op de arbeidsmarkt, maar kom, het is beter dan niets.
Gedelegeerd bestuurder Danny Van Assche in een kort, maar krachtig persbericht: “De keuze voor de job-bonus is daarbij niet de onze, gezien het doel hiervan al op federaal niveau werd bereikt met de verhoging van de minimumlonen. Maar liever dit arbeidsmarktinstrument dan helemaal niets. Al zal deze job-bonus lang niet volstaan om de krapte op te lossen. En al zeker niet om de noodzakelijke arbeidsmobiliteit op te krikken, gezien enkel wie in Vlaanderen woont – dus geen Brusselaars of Walen – ervoor in aanmerking komt. Hier blijven we op onze honger zitten.”

Voka, het Vlaams netwerk van ondernemingen, is daarentegen razend enthousiast. “Voka is tevreden dat de Vlaamse regering vasthoudt aan de job-bonus zoals gestipuleerd in het regeerakkoord. De job-bonus geeft netto extra koopkracht aan de laagste lonen. Dit is een keuze voor de toekomst: wij zijn ervan overtuigd dat deze maatregel onze zeer krappe arbeidsmarkt de broodnodige zuurstof zal geven en mensen kan motiveren om de stap naar werken effectief te zetten. Meer mensen aan de slag is de beste garantie op het behoud van ons welvaartsniveau. Alleen zo kunnen we de werkzaamheidsgraad optrekken naar 80 procent”, orakelt gedelegeerd bestuurder Hans Maertens.

Wie moeten we nu geloven? Wie gelooft u?