Zebrazone, onderzoeksbureau van Securex, organiseerde een onderzoek over pesten bij 1512 Belgische werknemers in loonverband.
De belangrijkste conclusies:
Belgen pesten evenveel als Fransen.
Ongeveer 13% van de Belgische werknemers rapporteert het voorbije jaar slachtoffer te zijn geweest van pesterijen op het werk. In Frankrijk is dit percentage zeer gelijkaardig, iets meer dan 12%.
Belgen pesten evenveel als vorig jaar.
In vergelijking met 2006 is het percentage slachtoffers van pesterijen niet significant
gestegen. Toen bedroeg dit percentage iets meer dan 12%.
Vooral leidinggevenden maken zich schuldig aan pesterijen.
Belgische werknemers die het voorbije jaar slachtoffer werden van pesterijen, duiden in
50% van de gevallen hun leidinggevende aan als dader. Volgens 26% was een groep collega’s hier verantwoordelijk voor, volgens 16% één collega en volgens 8% iemand anders.
De leidinggevende is eveneens de belangrijkste dader van discriminatie (in 55% van de gevallen) en van ongewenst seksueel gedrag (44%). Geweld daarentegen wordt meestal niet door de leidinggevende of door collega ‘s veroorzaakt, maar eerder (64%) door iemand anders (klanten, leveranciers, patiënten, …).
Slachtoffers van pesten zijn minder tevreden op het werk.
Gepeste werknemers zijn significant minder tevreden op het werk: hun globale tevredenheidsscore bedraagt slechts 5,71 op 10, terwijl werknemers die geen last hebben van pesterijen een gemiddelde score van 7,34 op 10 hebben.
Ook gediscrimineerde werknemers zijn minder tevreden over hun werk. Werknemers die geweld of ongewenst seksueel gedrag ervaren, hebben eveneens een lagere score voor tevredenheid, maar het verschil is kleiner dan voor de slachtoffers van discriminatie of/en pesterijen. Ook in Frankrijk gelden deze vaststellingen.
Slachtoffers van pesten hebben meer last van fysieke en psychische klachten.
Slachtoffers van pesterijen rapporteren significant meer fysieke gezondheidsklachten dan niet-slachtoffers: schouder- en nekpijn (51% versus 29%), rugpijn (51% versus 29%), maagpijn (30% versus 13%), hoofdpijn (26% versus 17%), hartkloppingen (24% versus 11%) en kortademigheid (23% versus 10%).
Slachtoffers van pesterijen rapporteren eveneens significant meer psychische gezondheidsklachten: neerslachtigheid (36% versus 13%), woede (36% versus 13%), kortaf zijn (32% versus 11%), controleverlies (32% versus 11%), een lage eigenwaarde (30% versus 9%) en ontevredenheid met zichzelf (21% versus 10%).
Slachtoffers van pesten zijn meer afwezig.
Belgische werknemers die slachtoffer zijn geweest van pesten, waren het voorbije jaar gemiddeld tien dagen meer afwezig wegens gezondheidsredenen dan hun niet-gepeste collega’s. In Frankrijk waren gepeste werknemers gemiddeld zes dagen méér afwezig.
Slachtoffers van discriminatie verzuimen gemiddeld 13 dagen meer dan nietslachtoffers en slachtoffers van ongewenst seksueel gedrag gemiddeld 8,5 dagen meer dan niet-slachtoffers. Opvallend is dat er in België niet méér verzuimd wordt ten gevolge van geweld op het werk.
Gepeste werknemers hebben hogere intentie om hun organisatie te verlaten.
Bijna de helft (49%) van de slachtoffers van pesterijen is van plan op korte of op langere termijn de organisatie te verlaten, terwijl dit percentage bij niet-slachtoffers significant lager is, namelijk 28%. Hetzelfde patroon treffen we aan in Frankrijk.
Discriminatie leidt ook tot een significante stijging van de verloopintentie (51% verloopintentie bij slachtoffers versus 28% verloopintentie bij niet-slachtoffers).
Geweld en ongewenst seksueel gedrag hebben dan weer een kleiner (doch significant) effect op de verloopintentie.
De gevolgen van pesterijen zijn dus verregaand en beïnvloeden zowel slachtoffer en organisatie in negatieve zin. Zebrazone deed ook onderzoek in Nederland. Hieruit blijkt dat pesten bij onze noorderburen een minder groot probleem is.
Onlangs kon u in deze nieuwsbrief (zie HR Square De Week nr. 204) lezen dat Britse managers hun rol in pesten erkennen.
