Er blijken vijf trends in variabele beloning naar voren te treden:
1. De prestatiecultuur groeit toe. Daardoor wordt beloning steeds meer gekoppeld aan performance-criteria.
2. De differentiatie groeit sterk. Dat betekent ook dat de (beperkte) financiële middelen voor variabele beloning steeds gerichter besteed worden aan werknemers op sleutelposities, ‘high potentials’ en moeilijk te vinden specialisten.
3. Het aandeel van de variabele beloning in de totale loonkosten neemt toe. Op die manier worden bedrijven minder afhankelijk van hoge vaste loonkosten. Bij laagconjunctuur kan dat een groot verschil maken.
4. Het beloningsbeleid van multinationals wordt meer en meer gecentraliseerd. De nieuwe leuze luidt: ‘Global Consistency and Local Flexibility’. Er wordt dus ook ingespeeld op lokale markten, cultuur, belasting en regelgeving.
5. De hoogte van bonussen wordt vooral vastgesteld op basis van benchmarking. De bedrijven willen immers een ‘marktconforme’ beloning aanbieden om hun toptalent niet te verliezen.
Bron: ‘The Changing Face of Reward’ (Hay Group), Intermediair PW