In plaats van hen krampachtig te controleren en angstvallig te sturen, moeten managers hun medewerkers begeleiden. In plaats van louter manager, moeten ze dan ook een coach of mentor worden. Dergelijke frasen klinken mooi, sociaal en vooral vreselijk politiek correct, maar blijven in de dagelijkse arbeidspraktijk doorgaans dode letter. Toch hoeft het niet bij zweverige intenties of oogverblindend pr-geleuter te blijven. Het model kàn toegepast worden, zowel in kleine bedrijven als mastodonten. Dat wil de Amerikaanse consultant en trainingsexpert Chip Bell stap voor stap aantonen in Managers as Mentors, dat eind 2002 uitgegeven werd in San Francisco en nu vertaald is in de onvolprezen serie Business Bibliotheek onder de titel Managers als mentors.
Na een uiteenzetting over mentorschap, een zelfbeoordelingsinstrument om uw eigen talent voor mentorschap te achterhalen incluis, schetst Bell het hele parcours om tot een mentormodel te komen:

Stap 1: het leerterrein effenen

een band scheppen
– vertrouwen kweken
– angst om te leren wegnemen

Stap 2: ruimte voor risico’s

– de kans geven om risico’s te nemen
– vragen die tot nadenken stemmen
– de kunst van het luisteren

Stap 3: de kern van de zaak

geven van advies
geven van feedback
geven van focus (hou het doel voor ogen)

Stap 4: opvoeden tot zelfsturende leerling

zorgen voor de werkelijke overdracht van het
geleerde
elk einde is een nieuw begin
blijven leren

Chip Bell voegt er nog een hoofdstuk aan toe over mentorschap in onzekere relaties en onzekere situaties. Hij blijft mentorschap voldoende nuchter bejegenen. Dat is al een hele kunst en zo wordt het boek meteen bruikbaar.