Letland spant de kroon met een verhoging van 16,3 procent, maar het land kent ook een laag minimumloon met 500 euro per maand. Procentueel verhogen de minimumlonen het meest in Oost-Europa: bij de eerste elf van de rangschikking zijn er tien Oost-Europese landen te vinden, met ergens tussenin Portugal.
Ierland, Frankrijk en Malta houden het op 1 procent, Nederland scoort 3 procent en kent daarmee de grootste verhoging van de West-Europese landen. Het Verenigd Koninkrijk laat 2,2 procent optekenen.

Nul komma nul extra minimumloon is er in Estland en Griekenland. En ook in België en Spanje, maar in deze landen zijn de onderhandelingen nog aan de gang. In België maakt de kwestie van de minimumlonen deel uit van het tweejaarlijkse interprofessioneel akkoord. Het vormt samen met de door de vakbonden afgewezen verplichte loonnorm een struikelblok. Het overleg werd even onderbroken door de vakbonden, maar is ondertussen hervat. Het ABVV lanceerde in dit verband trouwens het idee van een solidariteitsfonds (tussen de goed boerende en armlastige werkgevers) voor de financiering van hogere minimumlonen.

In sommige landen (onze buurlanden Frankrijk, Duitsland, Nederland, Luxemburg) is de hoogte van het minimumloon niet gebaseerd op onderhandelingen, maar op een vaste formule. In andere trekt de overheid aan de touwtjes. De meeste regeringen hebben verhogingen doorgevoerd om de koopkracht in coronatijd te vrijwaren, maar vooral onder druk van het argument ‘rechtvaardigheid’: een beter loon voor slecht betaalde ‘essentiële beroepen’. Uitkijken of deze trend zich ook de volgende jaren doorzet.