Nu de sociale partners het op federaal niveau niet eens zijn geraakt over een update van het stakingsrecht, is het niet alleen de vraag hoe het federaal verder moet. Ook op Vlaams niveau vragen partijen zich af hoe ze het stakingsrecht toch kunnen aanscherpen.

Vlaams overleg

Vlaams minister van Werk en Economie Philippe Muyters wil alvast aan de Vlaamse sociale partners in de Sociaaleconomische Raad van Vlaanderen (SERV) vragen om te overleggen over de kwestie. “Ik wil hen vragen te kijken op welke manier we kunnen vermijden dat conflicten tussen vakbonden en werkgevers leiden tot schade aan de economie en dat eventueel in een akkoord gieten.”

De minister wijst daarbij op het feit dat de publieke opinie in Vlaanderen over stakingen anders is dan in Wallonië. Dat uit zich ook in de actiebereidheid, bijvoorbeeld bij stakingen bij de NMBS.

Regering nog niet aan zet

Het herenakkoord uit 2002 bepaalt wat mag en niet mag bij een staking, maar haalde in praktijk niet veel uit, omdat het juridisch niet afdwingbaar is. Na verschillende stakingen het afgelopen jaar was er politieke druk om dat akkoord te herbekijken.

Dinsdag legde Unizo-topman Karel Van Eetvelt de bal in het kamp van de regering, maar voor federaal minister van Werk Kris Peeters (CD&V) is dat nog te vroeg. Hij gelooft nog in het sociaal overleg, net zoals ABVV-topman Rudy De Leeuw.

Volgens de werkgevers weigeren de vakbonden onwettige situaties (zoals het afsluiten van autosnelwegen of het weigeren van werkwilligen) te verbieden. De vakbonden vinden dan weer dat het stakingsrecht in het gedrang komt.

Bron: De Standaard (standaard.be)