Vakantieparadox
Eén van de verklaringen voor een lagere loopbaantevredenheid en afgenomen betrokkenheid na de vakantie is de vakantieparadox. Op vakantie heb je het naar je zin en lijkt het of de tijd voorbij vliegt. En voor je het weet, ben je terug aan de slag. Maar als je terugkijkt naar de vakantie, lijkt het alsof die twee weken een eeuwigheid duurde. Dat komt omdat we tijdens de vakantie veel nieuwe dingen meemaken, nieuwe mensen ontmoeten en in een andere omgeving zijn. Hierdoor kunnen we herinneringen ‘ankeren’ in de tijd en doorbreken we de dagelijkse routine.
Hetzelfde gezichtsbedrog treedt volgens de onderzoekers opnieuw op als we weer aan het werk gaan. De mailbox puilt na de vakantie uit en het to do-lijstje is al snel erg lang. Hoe meer we moeten doen, hoe minder tijd we lijken te hebben. Daardoor komen we dus weer tijd te kort en verlangen we met weemoed terug naar de vakantie.
Aandacht van leidinggevende
Nog volgens de onderzoekers is het aan de leidinggevende om de motivatie en betrokkenheid van de medewerkers opnieuw op te krikken. Dit kan door kort na de vakantie de motivaties en de ambities van de medewerker te bespreken.
Maar eigenlijk moet de leidinggevende al aandacht hebben voor de medewerker voor hij op vakantie vertrekt en aandacht hebben voor de tijdsbesteding, zowel voor als direct na de vakantie. Ook moet er vooraf nagedacht worden over realistische en haalbare taken voor de achterblijvers.
Want terwijl ‘iedereen’ op vakantie is, zijn er ook altijd mensen nodig die de zaak draaiende houden. Dan kan er sprake zijn van onderbelasting. Maar ook overbelasting kan voorkomen door een kleinere personeelsbezetting. Overbelasting en onderbelasting kunnen hetzelfde effect hebben op medewerkers, namelijk een verminderde betrokkenheid bij de organisatie door gevoelens van uitputting, futloosheid en geen plezier meer halen uit het werk.
Bron: Arbo Unie/Personeelsnet
