De tijd is kort en het zou schadelijk zijn mochten we zoals in het verleden terugvallen in bepaalde dwalingen of vooringenomen strijdpunten. Deze toestanden hebben in de ogen van sommigen ons systeem van sociaal overleg gedevalueerd. Het wordt in vraag gesteld, terwijl we worden afgeleid van de echte doelstellingen.

Duizenden Belgen bloeden, ondernemingen voeren een strijd op leven en dood, zelfstandigen vallen zonder middelen en zonder bescherming. Het is dus onverantwoord om in de meest getroffen sectoren en bedrijven nieuwe sociale spanningen toe te voegen aan de al erge sanitaire en economische gevolgen van deze crisis.

Inspireren zonder dwang

De economie wankelt, tegen een achtergrond waarin de levens- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan – flexibiliteitseisen roepen nieuwe weerstand op – en de angst voor de toekomst groeit. Het is daarom noodzakelijk dat de directies van de ondernemingen hun volledige prerogatieven kunnen gebruiken voor de organisatie van het werk en dat zij kunnen rekenen op geëngageerde en verantwoordelijke sociale partners.

Wij pleiten ervoor dat de vrijheid van actie in de bedrijven maximaal wordt veiliggesteld, met een minimum aan beperkingen opgelegd door een hoger machtsniveau. De paritaire comités hebben dan weer een regulerende rol te spelen ten aanzien van mogelijke concurrentiële elementen als gevolg van de crisis, die de al getroffen actoren zouden ondermijnen. Bovendien kunnen ze inspirerende, maar niet dwingende aanbevelingen doen.

De vakbonden – die de voorbije tijd leden en middelen verloren door een zwakkere verankering in de bedrijven – zullen hoogstwaarschijnlijk hun voordeel doen met deze crisis. Het valt te bezien met welke positionering en actiemiddelen zij dat zullen doen.

Het menselijke centraal

Het is vandaag vrij duidelijk dat bepaalde menselijke belangen naar het achterplan geduwd of zelfs miskend werden door de verschillende groepen van experts die politici hebben samengesteld. De HR-gemeenschap, de sociale secretariaten, de psychosociale spelers, de arbeidsgeneeskunde: allen kunnen zij bijdragen tot de heropbouw, zeker als ze zich niet vastrijden in dogma’s.

Als onafhankelijke organisatie bereiken wij met onze activiteiten bijna twee miljoen Belgen: starters, zelfstandigen, ondernemers, werknemers. Zo konden we de jongste vijftien jaar uitgroeien tot een echte katalysator voor sociale en collectieve relaties en bijdragen tot evenwichtige akkoorden, meestal in scherpe crisissituaties, maar zonder dat de sociale vrede bedreigd werd.

We beschouwden daarbij het sociaal overleg nooit als iets duaal, maar wel als een kans om het voortbestaan van ondernemingen te beschermen door het respect voor de rechten en plichten van de partijen.

In onze dagelijkse activiteit bieden we onze 22.600 klanten-ondernemingen geruststelling, helpen we hen voortbestaan en inspireren we hen. Door een pragmatische en oplossingsgerichte benadering die ons overlegmodel tekent sinds zijn ontstaan, maar die voor sommigen geen prioriteit meer lijkt te zijn. Het menselijke heeft altijd centraal gestaan in onze bekommernissen. De voorbije jaren bouwden we onze multi-services verder uit, die verbonden zijn met het evenwicht tussen persoonlijke situaties en professionele eisen, welzijn en gezondheid.