Covid-19 heeft de werkplek en mobiliteit voorgoed veranderd. De Lijn, Antwerp Management School en Jobat lanceren een ambitieus charter voor organisaties om de mens centraal te plaatsen in het nieuwe normaal van ‘hybride werken’ en ‘slimme mobiliteit’.

De coronacrisis heeft voor een opmerkelijke stilstand op de arbeidsmarkt gezorgd. Sinds de lockdown werden er tot 15 procent minder arbeidscontracten van onbepaalde duur beëindigd in België. Er werden ook tot 41 procent minder nieuwe contracten voor een job afgesloten. Dat stelt HR-dienstenbedrijf Acerta vast op basis van cijfers bij meer dan 40.000 werkgevers. Nog een opvallende trendbreuk: in de lockdown kwam een ontslag er vaker op initiatief van de werkgever. Voordien waren het vooral medewerkers die de beslissing namen om zelf op te stappen.

Het langdurig absenteïsme (langer dan een jaar) bereikte in België een ongezien record tijdens de eerste helft van 2020. Dat blijkt uit een studie van HR-dienstverlener Securex bij 25.000 werkgevers en iets minder dan 190.000 werknemers over de evolutie van absenteïsme door ziekte en privéongevallen tijdens de eerste zes maanden van 2020. Het kort absenteïsme (korter dan een maand) is sterk afgenomen. Het is een artificiële daling, veroorzaakt door het systeem van tijdelijke werkloosheid.

Het lijkt vandaag onwaarschijnlijk dat er nog complete lockdown komt, maar morgen kan dat alweer anders zijn. Er zijn wel tekenen dat er de volgende maanden wel lokale, regionale of bedrijfslockdowns kunnen komen. Dat is verontrustend. Sociale isolatie (en het werken binnen die context) brengt bij een substantieel deel van uw medewerkers (en misschien ook bij uzelf) ernstige gezondheidsschade toe.

Belgen nemen overal in de wereld HR-verantwoordelijkheden op. Sommigen zijn korte tijd in het buitenland, anderen hebben ons land definitief verlaten. Mieke Van de Capelle woont en werkt sinds vier jaar in Genève, waar ze als Chief HR Officer het personeels-, duurzaamheids- en communicatiebeleid van het Zwitserse familiebedrijf Firmenich vormgeeft.

Volgens onderzoek van de KU Leuven in samenwerking met HR-dienstverlener Securex bij privé- en overheidsbedrijven in België zou de meerderheid onvoldoende gebruik maakt van HR-data. Vooral kmo’s hinken achterop. Nochtans kunnen organisaties zelfs met beperkte middelen veel leren uit HR-data. Met kleine bijsturingen kan er veel bespaard worden. HR-data zijn gegevens over bijvoorbeeld personeelsverloop, loonkosten, absenteïsme en kwaliteit van leiderschap. HR-rapporteringen beschrijven de situatie waarin een organisatie zich bevindt en geven met knipperlichten aan waar actie nodig is. HR Analytics is het analyseren van de data om oorzaken te vinden en voorspellingen te doen.

“De coronacrisis is nog niet voorbij en ook al zijn er hoopvolle signalen dat de economie weer langzaam op dreef komt, toch verkeren meerdere bedrijven en sectoren nog steeds in zwaar weer. Mensen zullen hun job verliezen en meer drempels ondervinden om snel terug aan de slag te gaan. Redenen genoeg voor de sociale partners om eigen accenten te leggen in een noodzakelijk sociaal coronabeleid”, schrijven Pieter Timmermans (CEO VBO) en Monica De Jonghe (Competentiecentrum Werk & Sociale Zekerheid VBO) in een interessant opiniestuk. Wij zijn het met hen eens en daarom publiceren we het hier, zonder commentaar.

Naar aanleiding van de 20ste editie van de Randstad Werkpocket zet de auteur Filip Tilleman de belangrijkste of meest markante veranderingen op het vlak van sociaal en arbeidsrecht in de afgelopen 20 jaar op een rij. Een boeiend overzichtje, zeker voor wie er nog niet alles over weet.

Bedrijven die een externe maatschappelijke bijdrage willen leveren, moeten paradoxaal genoeg eerst intern hun huiswerk maken. Het verhogen van de jobsatisfactie van hun eigen werknemers zou het belangrijkste punt kunnen zijn om de maatschappelijke doelen te bereiken. Omwille van het verband tussen ‘geluk op het werk’ en algemeen welbevinden, kan het verbeteren van de jobtevredenheid een materieel verschil maken voor 2,1 miljard werknemers. Het zou ook de rendabiliteit en de gezondheid van de onderneming ten goede komen. De ‘bazen’ spelen in dit stuk de eerste viool. Dat poneren twee auteurs uit de McKinsey-stal. Wat bevelen zij aan?

Uit een enquête van een gespecialiseerd rekruteringsbureau blijkt dat hoewel driekwart van de managers een of meer medewerkers een promotie aanbood tijdens de coronacrisis, meer dan de helft daarvan geen salarisverhoging ontving. Is dit alweer een ander ‘nieuw normaal’?

Momenteel is tot 45 procent van de actieve Belgen een of meer dagen thuis aan het werk. Een vijfde van de telewerkers werkt zelfs elke dag van thuis. Het vermijden van de files blijft de belangrijkste motivatie voor de telewerkers. Daarentegen is het verlies van sociaal contact een mogelijke rem. Dit zijn enkele resultaten uit een enquête van Vias Institute en de FOD Mobiliteit.

De toename van thuiswerk door corona leidt tot aanzienlijk meer nek-, rug- en schouderklachten. IDEWE becijferde dat ruim de helft van de telewerkers de afgelopen 12 maanden te kampen had met een pijnlijke rug. De helft had tijdens dezelfde periode nekklachten, vier op tien schouderklachten. Een van de oorzaken is een slecht ingestelde bureaustoel en/of werktafel. Er is dringend meer aandacht nodig voor de ergonomie op de thuiswerkplek.

De coronacrisis zet veel ontwikkelingsteams onder stevige tijdsdruk, dat geldt lang niet alleen voor deze die op zoek zijn naar een vaccin. Nochtans leren wetenschappelijk onderzoek en praktijk dat innovatie meestal veel tijd nodig heeft en best vooraf gecoördineerd en gesynchroniseerd wordt. Maar nood breekt wet. Kan het ook anders, zonder kwaliteitsverlies?

Naar aanleiding van Hug Your Boss Day (uitgevonden in het UK) peilde een Belgische HR-dienstverlener naar hoe het gesteld is met de relatie tussen werkgevers en werknemers na de moeilijke coronamaanden en veranderingen op de werkvloer die daarmee gepaard gingen. Met een gemiddelde score van 6,4/10 zijn werknemers tevreden over hun leidinggevenden en hun aanpak van de coronacrisis. Ruim een derde scoort zijn baas zelfs 8 op 10 of meer. Iets meer dan een kwart is daarentegen ontevreden met een score lager dan 6/10. Toch krijgt de baas eerder zelden een schouderklopje (en dat heeft niets te maken met corona-afstand of MeToo).