Ondanks het voorzichtige economische herstel zullen er in de dertig OESO-lidstaten nog 10 miljoen werklozen bijkomen, boven op de 15 miljoen extra werklozen die al geregistreerd werden. De werkloosheidsgraad zal daarmee tegen eind 2010 oplopen tot 10 procent.
In landen als de VS, Spanje en Japan lijkt het grootste deel van de gevreesde toename zich al gerealiseerd te hebben. Maar in landen als Duitsland, Frankrijk en Italië moet het ergste waarschijnlijk nog komen.
België
Ook België behoort tot die tweede groep. Sinds het begin van de crisis is de werkloosheidsgraad in ons land met 1 procentpunt gestegen. Dat is een pak minder dan het gemiddelde van 2,7 procentpunten voor de hele OESO.
Maar tegen eind 2010 voorspelt het rapport in ons land een toename met 4,3 procentpunten, evenveel als het OESO-gemiddelde. In absolute aantallen betekent dat voor ons land een toename met 220.000 werklozen. Dat komt neer op een groei met 55 procent.
Dat is veel meer dan bij de recessie van de vroege jaren negentig en de dotcomcrisis van het begin van dit decennium. Maar het is nog altijd minder dan bij de petroleumcrisissen van de jaren zeventig en tachtig.
Langdurige werkloosheid
De OESO waarschuwt ervoor dat het naïef is te denken dat het economisch herstel automatisch ook de werkloosheid wel tot een aanvaardbaar peil zal doen zakken. Zonder maatregelen voor een betere werking van de arbeidsmarkt dreigt een groot deel van de crisiswerkloosheid een structureel karakter te krijgen.
Westerse landen moeten dus meer doen om werkzoekenden opnieuw aan de slag te helpen. De OESO benadrukt dat langdurige werkloosheid leidt tot hoge sociale en economische kosten. Zo zijn langdurig werklozen vaak minder gezond, hebben ze een minder hoge levensstandaard en zijn ze minder gelukkig. Door werkzoekenden actief te helpen, kunnen overheden proberen deze problemen te voorkomen.
Hoewel landen hun actieve arbeidsmarktbeleid in de afgelopen maanden hebben uitgebreid, is er volgens de OESO sprake van ‘een gemiste kans’. Vergeleken met de totale stimuleringsmaatregelen, is de hulp aan werkzoekenden bescheiden, zo stelt de organisatie.
Re-integratieprojecten
Volgens de OESO hebben veel landen in de afgelopen jaren goede resultaten geboekt met re-integratieprojecten, waarbij werklozen in ruil voor een uitkering werden verplicht zich om te scholen en te solliciteren. De organisatie roept haar leden op door te bouwen op die successen.
Bedrijven die tijdelijk last hebben van de economische crisis, mogen alleen tijdelijk en gericht worden geholpen om personeel vast te houden, stelt de OESO. “Anders is er een significant risico dat zulke plannen een obstakel worden voor herstel, doordat ze de herplaatsing van werknemers van bedrijven die hun beste tijd hebben gehad naar groeiende bedrijven in de weg staan.”
Bron: De Tijd, ANP, P&O Actueel
