Voor het experiment werden 266 freelancers aangeworven om data te verwerken. De freelancers werden in drie groepen ingedeeld. De eerste groep kreeg drie dollar per uur om data in te geven. De tweede groep kreeg eveneens drie dollar per uur, maar enkele dagen voor ze aan de slag gingen, kregen ze goed nieuws. Het bedrijf had extra budget gevonden en kon vier dollar per uur betalen. De derde groep kreeg van in het begin vier dollar per uur.
De tweede groep, die dus onverwacht een hoger uurloon kregen, was 20 procent meer productief dan de twee andere groepen.
Volgens professor Deepak Malhotra van Harvard Business School stemt dit experiment tot bezinning over wat mensen motiveert en dus het gebruik van korte- en lange-termijnbonussen en incentives. “Misschien moeten bonussen een groter verrassingselement hebben in plaats van op vooraf bepaalde tijdstippen bonussen toe te kennen. Een goed presterende medewerker weet toch dat hij een bonus krijgt op het einde van het jaar.”
Malhotra stelt voor om bonussen meer onverwacht uit te delen. Dat motiveert degene die de bonus krijgt nog meer en tempert de teleurstelling bij degene die naast een bonus grijpt.
Tot slot vraagt hij zich ook af hoe motiverend aandelenopties zijn die pas na een bepaalde termijn uitgeoefend kunnen worden. “Het motiveert medewerkers om langer te blijven, maar zet het ook aan om productief te zijn?”
Bron: Washington Post
