Wat is een échte opleiding? Díe vraag dringt zich op. Als die verwijst naar de klassieke vormen van classroomtraining, dan is het antwoord volmondig: ja! Dagenlang zitten, luisteren, theoretische kaders aangereikt krijgen… Voor sommigen is dat een zegen, voor anderen een straf.

Vroeger werden leidinggevenden verplicht deel te nemen aan langlopende opleidingen, maar vandaag kijken bedrijven ook naar het rendement. Kwaliteit van de lunch en de locatie waren lang de belangrijkste parameters voor de evaluatie van opleidingen, maar die werden ondertussen terecht vervangen door vorm en aanpak. Flexibiliteit van het ‘format’ en de methodiek, de wendbaarheid van de trainer en het op maat uitwerken van cases – dat alles vergroot het succes van een leermoment. Bewust kiezen voor een leertraject op maat dat een duidelijke meerwaarde heeft voor je dagelijkse praktijk, maakt het verschil tussen zelf kiezen of tijd verliezen.

Vraaggericht opleidingsmodel

Groeien blijft een prioriteit voor zowel organisaties als medewerkers. ‘In beweging blijven’ is de boodschap, want stilstaan is de eerste stap naar stilvallen. In een maatschappij waar continue evolutie deel uitmaakt van het dagelijkse leven, waar langer werken ‘met plezier’ een uitdaging en dus ook steeds meer een prioriteit is, kiezen medewerkers en organisaties bewust voor een vraaggericht opleidingsmodel.
Het wordt steeds meer ‘common sense’ om als werknemer zelf de beste ‘fit’ qua opleiding te kiezen en de verantwoordelijkheid om bij te leren, te delen met de werkgever. De werknemer krijgt een leerbudget, zet dit autonoom in en vult bijvoorbeeld aan door de opleiding deels tijdens zijn privétijd te volgen of voor te bereiden.
Samen in gesprek gaan over het onderwerp, het niveau en de gepaste vorm van leren, brengt meer diversiteit. Geen massa opleidingen, wel individuele bewuste keuzes die nog steeds kunnen leiden tot het deelnemen aan MBA’s en niet noodzakelijk behoren tot het ‘Flair-aanbod’ van de week.