Een kleine helft van de Belgische werknemers werkt regelmatig meer uren dan in het arbeidscontract staat. Van hen doet de helft dit zonder ervoor betaald te worden. Op zich hoeft dit overwerken geen probleem te zijn, zo schrijft de Nederlandse arbeidspsychologe Debby Beckers in haar doctoraatsthesis over een onderzoek dat ze voerde bij 2500 werknemers.
Veel medewerkers die geregeld overwerken, zijn volgens Beckers tevreden, gemotiveerd en niet overmatig vermoeid. Werknemers die voltijds werken en geregeld overwerken, scoren zelfs hoger op de ‘bevlogenheidsschaal’ (een graadmeter voor de passie waarmee werk wordt uitgevoerd). Verder blijkt dat ‘overwerkers’ niet vaker klagen over emotionele uitputting dan anderen.
Maar alles verandert wanneer het overwerk in ongunstige omstandigheden gebeurt. Daaronder verstaat Beckers:

extreem overwerk (tien uur of meer in een week)

overwerk dat onvrijwillig worden gepresteerd

overwerk dat niet vergoed wordt (in geld of recuperatietijd)

overwerk dat bestaat uit taken die weinig autonomie inhouden, als de medewerker moet doen wat een ander hem zegt te doen.

Deze combinatie van ongunstige factoren blijkt te leiden tot meer gezondheidsklachten, aldus Beckers. Deze vaststelling ligt in de lijn van ander wetenschappelijk onderzoek dat de nare gevolgen van overdreven lange werkweken in kaart bracht. Die gevolgen gaan van meer ziekteverzuim en problemen in het gezin tot een hoger risico op verkeersongevallen.

Bron: VDAB-Magezine januari 2009