Wat kan er gebeuren? “Veel”, zegt Blanpain. “Het kruispunt is de onderneming. Daar presteren werknemers, komen klanten en gebruikers. Vooreerst heeft de werknemer recht op een rookvrije ruimte. De werkgever is verplicht een rookverbod in te voeren en is daarvoor verantwoordelijk.”
Zijn juridische argumenten?
– Volgens artikel 23 van de grondwet is gezondheid een grondrecht dat iedereen moet eerbiedigen.
– Artikel 20, paragraaf 2 van de wet op de arbeidsovereenkomst legt het recht op een gezonde werkplaats vast, wat dus ook het recht op gezonde lucht inhoudt.
– Roken is een vorm van pesten (wet 11 juni 2002): het tast de fysieke of psychische integriteit van de werknemer aan.
– Roken veroorzaakt stress bij passieve rokers (CAO 72 uit 1999, Nationale Arbeidsraad).
– Het KB van 28 mei 2003 over het gezondheidstoezicht bij werknemers stelt dat deze niet mogen blootgesteld worden aan “chemische agentia”. Rook bevat Meer dan 40 chemische kankerverwekkende stoffen.
Daarom, besluit Blanpain, moet elke werkgever een rookverbod instellen en handhaven in de onderneming. De onderneming is in dit kader een ruim begrip: het is elke plaats waar de werknemer presteert, elke plaats waar arbeid wordt verricht, ongeacht of deze zich binnen of buiten een inrichting bevindt en ongeacht of deze zich in een besloten of open ruimte bevindt.
Gebeurt dit niet, dan kunnen werknemers dagvaarden voor de arbeidsrechtbank, een veroordeling bekomen, klacht neerleggen en eventueel schadevergoeding eisen. De werkgever, arbeidsgeneesheer en de preventieadviseur hebben in deze ook een burgerlijke verantwoordelijkheid.
.
