Voor het veldexperiment huurden de onderzoekers 363 medewerkers in om een drie uur durende data-entry klus te doen. De medewerkers wisten niet dat ze deelnamen aan een experiment. Ze werden in groepen van acht personen ingedeeld.
Sommige medewerkers kregen na twee uur werk onverwacht erkenning in het bijzijn van alle andere medewerkers. Ze kregen van de directeur een handgeschreven bedankkaartje. De prestaties van de teams waarin enkele medewerkers erkenning kregen, verbeterden aanzienlijk.
Het openlijk erkennen van prestaties blijkt dus een significant positief effect te hebben op de prestaties van alle medewerkers in het team. De prestaties gingen het meest omhoog als in een groep de drie best presterende medewerkers erkenning kregen. Bij het geven van erkenning aan alle medewerkers of alleen aan de best presterende medewerker was het effect minder groot. Bovendien zorgden vooral de niet-erkende medewerkers voor de grootste productiviteitsstijging.
De onderzoekers verklaren dit door te verwijzen naar het fenomeen van ‘conformiteit’. Medewerkers die niet bij de beste drie presteerders zaten, voelden zich verplicht om hun prestaties te verbeteren om aan de groepsnorm te voldoen. Dit geldt ook als alleen de beste presteerder erkenning krijgt.
Maar conformiteit verklaart niet alles, want dan zouden de beste presteerders slechter gaan presteren om aan de groepsnorm te voldoen. En dat was niet het geval. Bovendien gingen de prestaties ook naar boven als alle medewerkers geprezen worden. Dit heeft alles te maken met het concept ‘wederkerigheid’: medewerkers belonen de organisatie voor de ontvangen erkenning door beter te presteren.
Hoewel het veldonderzoek nog vele vragen onbeantwoord laat, blijkt hieruit dat erkenning een kosteneffectief middel is om prestaties te verbeteren. Bovendien toont exclusieve erkenning aan andere medewerkers wat de groepsnorm is.
Bron: P&O Actueel
