Redactie
Het Vlaams opleidingsverlof (VOV) is populairder dan ooit. 1 op de 47 werknemers van Vlaamse bedrijven nam het afgelopen schooljaar opleidingsverlof om zich bij te scholen. Dat zijn er bijna 11 procent meer dan in schooljaar 2022-2023.
De opmerkelijke stijging blijkt uit cijfers van HR-expert Acerta Consult, dat de gegevens analyseerde van meer dan 270.000 werknemers bij zo’n 29.000 Vlaamse bedrijven. “Het belang van levenslang leren dringt steeds meer door bij werknemers en werkgevers”, merkt Acerta op.
Opleidingsverlof
Ook komend schooljaar kan het Vlaams opleidingsverlof (VOV) worden toegekend aan een werknemer, en dit voor maximaal 250 uur per jaar: maximaal 125 uur wordt toegekend voor een opleiding die een werknemer op eigen initiatief volgt, en maximaal 125 uur voor een opleiding op voorstel van de werkgever. Het Vlaams opleidingsverlof werd opgericht op 1 september 2019 en bestaat intussen vijf jaar. In bedrijven met maatschappelijke zetel in Vlaanderen kreeg het voorbije opleidingsjaar (2023-2024) 1 op de 47 werknemers betaald opleidingsverlof ter ondersteuning van een gekozen arbeidsmarkt- of loopbaangerichte opleiding. De cijfers zijn in stijgende lijn, want ook 2022-2023 was een piekjaar, met 1 op de 52 werknemers die een opleiding kregen.
“De inspanningen om levenslang leren aan te moedigen op de werkvloer, werpen hun vruchten af”, zegt Sophie Vantomme, juridisch expert bij Acerta Consult. “De versoepelingen van het voorbije jaar lopen ook komend schooljaar door. Het gaat dan zowel om de extra uren (250 in plaats van 125) die werknemers betaald kunnen opnemen om een opleiding te volgen in het kader van het gemeenschappelijk initiatiefrecht, als de mogelijkheid om verschillende korte opleidingen te combineren om aan het minimum van 32 uur te geraken. Voor werkgevers in een competitieve arbeidsmarkt is het aantrekkelijk dat hun werknemers investeren in hun competenties en kennis door opleidingen te volgen. Voor werknemers geeft het gemoedsrust dat ze de nodige tijd hebben om een opleiding te volgen en zich gesteund weten door hun werkgever.”
Niet overal even populair
De populariteit van opleidingsverlof neemt dus toe, maar niet overal even spectaculair. Opleidingsverlof is bijvoorbeeld duidelijk populairder in grote dan in kleine ondernemingen, populairder bij arbeiders (2,8 procent) dan bij bedienden (1,8 procent) en meer ingeburgerd in de social profit (voornamelijk de zorgsector, 3,2 procent) dan in de brede privésector (1,6 procent). Bij de bedienden en in de profitsector valt wel een inhaalbeweging op te merken.
Opleidingsverlof is ook duidelijk meer in trek bij de jonge(re) leeftijdscategorieën: bij de werknemers van 25 jaar of jonger neemt 2,9 procent opleidingsverlof, bij de categorie 26 tot 35-jarigen is dat zelfs 3 procent. Bij de oudere leeftijdscategorieën zakt dat percentage tot 1,2 procent. Zo nemen 55-plussers tot drie keer minder opleidingsverlof dan twintigers en dertigers.
Sophie Vantomme: “De aanmoediging van levenslang leren kadert ook in het aanpakken van de arbeidskrapte. Die focus op levenslang leren zorgde er ook voor dat met de Arbeidsdeal een systeem van individueel opleidingsrecht werd ingevoerd naast het systeem van het opleidingsverlof. Overal en zeker in sectoren met knelpuntberoepen is het immers niet gemakkelijk om mensen te vinden met het juiste diploma. De verschillende mogelijkheden – opleidingsverlof én het individuele opleidingsrecht – bieden kansen om de competenties van werknemers bij te schaven, aan te vullen en te versterken en zo hun inzetbaarheid te verhogen. Al die kansen tot bij- en herscholen ondersteunen werknemers bij het bouwen aan een duurzame loopbaan.”
LEES MEER OP HRSQUARE.BE
