Het ‘psychologisch contract’ tussen werknemer en werkgever bevat alle onuitgesproken – maar daarom niet minder belangrijke – verplichtingen van werknemers tegenover de organisatie en andersom. Tijdens reorganisatietrajecten verandert dat contract vaak en dan nog zonder dat vooral de werknemers dit beseffen. Dat toont het onderzoek aan waarop Charissa Freese onlangs is gepromoveerd aan de Universiteit van Tilburg. De Gids voor Personeelsmanagement keek de resultaten in.
De werkgever blijkt ineens andere eisen te stellen of andere verwachtingen van de werknemer te koesteren, zonder dat hierover gecommuniceerd wordt. Dit kan ertoe leiden dat de medewerker zich minder betrokken voelt, zich vaker ziek meldt, ontslag neemt of zelfs overgaat tot doelbewuste sabotage van de organisatieprocessen. Vooral onaangekondigde en niet toegelichte veranderingen in teamsamenstelling kunnen funest zijn voor het voortbestaan van het ‘psychologisch contract’.
Freese raadt organisaties aan om hun werknemers in een vroegtijdig stadium te betrekken bij de voorgenomen veranderingen, zodat ze een goed beeld krijgen van wat er tijdens en na het reorganisatietraject van hen wordt verwacht. Ook zouden managers meer oog moeten krijgen voor individuele verschillen tussen werknemers. Een verandering die voor de ene werknemer een grove schending van het ‘psychologisch contract’ betekent, kan door de andere zo goed als onopgemerkt blijven.
(Bron: Gids voor Personeelsmanagement)
