Deze ‘economische en technische redenen’ zijn noch gedefinieerd, noch opgesomd in de wet. Het paritair comité moet een beslissing nemen over de aard van de economische en technische reden. Bij gebrek aan een beslissing van het paritair orgaan mag de werkgever de (kandidaat) personeelsafgevaardigde enkel wegens economische en technische redenen ontslaan ingeval van sluiting van de gehele onderneming, of sluiting van een afdeling van de technische bedrijfseenheid, of ontslag van een welbepaalde personeelsgroep.

Het Arbeidshof moest zich in een specifiek geval uitspreken over de vraag of er al dan niet sprake was van een sluiting van een afdeling (in de zin van de wet van 19 maart 1991). Op de ondernemingsraad werd de intentie aangekondigd om een bepaalde afdeling te sluiten. Dit voornemen werd uitvoerig besproken in de ondernemingsraad. Na de informatie- en consultatieprocedure, besliste de directie tot sluiting van de afdeling.
Per aangetekende brief werd aan de voorzitter van het bevoegd paritair comité gevraagd om de economische ontslagredenen te erkennen en het ontslag van twee beschermde werknemers

zo mogelijk te maken. De voorzitter van het paritair comité liet echter weten dat het niet in staat was een eenparige beslissing te nemen. De onderneming ontsloeg alle werknemers van de afdeling met inbegrip van de twee beschermde werknemers. Beide werknemers stapten naar de rechtbank om hun beschermingsvergoeding op te eisen en de arbeidsrechtbank kende deze toe. Immers, de rechtbank oordeelde dat de afdeling waar zij werkten inderdaad een afzonderlijke afdeling was, maar dat de hoofdactiviteit van deze afdeling niet definitief werd stopgezet zodat er geen sprake kon zijn van een sluiting van de afdeling.

Er werd hoger beroep aangetekend. Het Arbeidshof had een andere kijk op het dossier. Het was van oordeel dat er een sluiting van een afdeling is wanneer de activiteiten van die afdeling niet meer worden uitgevoerd door die afdeling die ophoudt te bestaan binnen de onderneming. Omdat het vaststaat dat de afdeling niet meer bestaat en alle werknemers ontslagen werden, kan die afdeling geen enkele activiteit meer uitvoeren. Het hof besloot dus
dat het voorzetten van sommige activiteiten niets afdoet aan de sluiting van de afdeling. De beschermingsvergoedingen werden bijgevolg niet toegekend aan de voormalige werknemers.

Arbeidshof 14 januari 2020, A.R. nr. 2018/AB/953
Hanne Cattoir
Senior associate Claeys & Engels