Was je laatst ook zo geschokt bij het bekijken van die groep Italiaanse voetbalsupporters (nou ja) die Romelu Lukaku bestookten met oerwoudgeluiden toen deze een penalty moest nemen? Was je zoals ik, nog meer geschokt door de scheidsrechter die aan het slachtoffer van racisme een gele kaart wegens provocatie uitdeelde en de Italiaanse voetbalbond die de uitsluiting van Lukaku in eerste instantie terecht vond? Staan mensenrechten niet boven het voetbal?

Was je laatst ook zo geschokt bij het bekijken van die groep Italiaanse voetbalsupporters (nou ja) die Romelu Lukaku bestookten met oerwoudgeluiden toen deze een penalty moest nemen? Was je zoals ik, nog meer geschokt door de scheidsrechter die aan het slachtoffer van racisme een gele kaart wegens provocatie uitdeelde en de Italiaanse voetbalbond die de uitsluiting van Lukaku in eerste instantie terecht vond? Staan mensenrechten niet boven het voetbal?

De Rode Duivels kenden een (te) vroege exit op het WK. De gouden generatie liet het afweten. De nieuwe generatie kon de fakkel niet overnemen. De toverformule leek zoek en het concept ‘de gouden generatie die nooit goud wint’, was geboren.

De arbeidsdeal die vorig jaar werd afgesloten bevat meerdere maatregelen die te maken hebben met arbeidstijd. Werknemers willen meer keuzevrijheid, bijvoorbeeld om hun werk en privéleven beter te combineren, en ondernemingen willen niet zelden de grenzen inzake arbeidstijd verder oprekken om in de 24/7-economie optimaal te presteren.

Neen, ik ga het hier niet hebben over administratieve, notariële of deurwaardersakten, maar wel over de akten van geloof, hoop, liefde en berouw. Die akten zijn gebeden die in het katholiek geloof opgezegd worden voor en na de communie. Ze werden er bij mij ingepompt in de gemeentelijke lagere school van Helchteren en in het internaat van het Don Bosco College in Hechtel.

De management- en beleidspers staat al langer bol van oproepen tot ‘levenslang leren’. Waar dit voor kenniswerkers als een tweede natuur wordt beschouwd, is dit voor blue collars minder evident. Althans, zo wordt vaak aangenomen. Maar is dit inderdaad zo?

Topprestaties neerzetten en er alles voor doen, worden vaak in een adem genoemd. Wat dat ‘alles’ dan precies inhoudt, kan individueel erg verschillen, maar wordt steevast geassocieerd met een extreem bestaan van hoge eisen aan zichzelf en aan de ander, hoge druk, extreme opofferingen, afzonderingen, ook in andere domeinen willen uitblinken.

Het Europees Parlement heeft in september de Europese richtlijn over het minimumloon goedgekeurd. Verbazend dat hier niet meer aandacht aan besteed werd in de pers. Het betreft hier een richtlijn die verder gaat dan het vastleggen van de criteria voor het optrekken van het minimumloon. De richtlijn is ook een echte stimulans om het collectief sociaal overleg de plaats te geven die het verdient.

Een van de mensen die me continu weten te inspireren, is Stefan Perceval, directeur van HET GEVOLG, artiest-acteur, maar vooral een ‘talentenfluisteraar’. Hij laat vluchtelingen, nieuwkomers, personen met beperkingen, mensen in armoede… door hun verhalen tot kracht en zelfvertrouwen komen. Hij gebruikt kunst en theater als kracht van verandering en persoonlijke ontwikkeling en om hun talenten zichtbaar te maken. Zijn statement is: wat is ‘earth’ zonder ‘art’? Juist ja: ‘eh’… een hapering in het systeem, een twijfel over de meerwaarde, een halt aan creativiteit en ontplooiing, een verlies aan schoonheid, iets onafgewerkts…